Elke gemeente van Christus is een missionaire gemeente, stelt Cees van Breugel, missionair werker in de pioniersplek Hart voor West, tijdens de bijeenkomst. „Elke gemeente behoort dat te zijn, maar dat is helaas niet zo”, pareert ds. A. Simons, predikant van de hervormde gemeente in Montfoort.

Met het kapitaal dat overbleef na de sluiting van de christelijke gereformeerde kerk aan de Coloniastraat in Rotterdam-West werd het diaconaal project Hart voor West opgericht met als motto ”Het Woord moet blijven”. Inmiddels is deze pioniersplek een leefgemeenschap waar ongeveer 25 mensen wonen. Hart voor West is ontstaan vanuit de stichting Thuis in West, die in de wijk Middelland laagdrempelige sociale activiteiten organiseert. De wijk telt ongeveer tachtig verschillende culturen. „Wij willen helpen waar geen helper is”, zegt missionair werker Marc de Gooijer.

Meebewegen

Zowel Thuis in West als Hart voor West is in het pand aan de Robert Fruinstraat 28 in Rotterdam gevestigd. „Bij activiteiten die Thuis in West organiseert, gaat niet direct de Bijbel open”, aldus De Gooijer. „Wij willen eerst vertrouwen wekken en een beetje meebewegen. Vaak ontstaan dan gesprekken waarin we ons licht kunnen laten schijnen.” Als bij Hart voor West aan de buitenmuur de wimpel uithangt, dan weet de wijk dat op dat moment binnen de Bijbel opengaat.

In de wijk Middelland ervaart 52 procent van de bewoners eenzaamheid, leeft 60 procent van de kinderen in een eenoudergezin en behaalt 38 procent van de kinderen geen diploma in het voortgezet onderwijs. De wijk kent de hoogste dichtheid coffeeshops van heel Rotterdam en er is veel criminaliteit en prostitutie.

De leefgemeenschap Hart voor West wordt gerund door Cees van Breugel met een team van zeven mensen en zeventig vrijwilligers. Samen met Marc de Gooijer telt hij zijn zegeningen. „Alles wat we doen, doen we in afhankelijkheid van onze God”, zeggen beiden.

De Gooijer spreekt ook van „uitdagingen”, zoals de neiging om vanuit eigen inzicht met andersdenkenden dingen te doen en te veel gericht te zijn op de ”onderkant” van de wijkbewoners. Bovendien, stelt hij, „ervaar je hier de macht van heel veel demonen.”

Hij gewaagt ook van teleurstellingen. „Ik ben nogal gefocust op aantallen. Als er dan weinig kinderen op de Bijbelclub zijn, dan denk ik: Waar blijven ze?”

Getuigenissen

Missionair diaconaal werker Petra Verhelst vertelt hoe ze vorig jaar met vier kinderen vanuit Veenendaal naar de leefgemeenschap Hart voor West verhuisde. „Ik voelde me geroepen, maar wilde niet weg uit Veenendaal. Tot de Heere God mijn hart daarvoor inwon.”

Sjoerd, een oud-onderwijzer die christelijk opgevoed is maar de kerk heeft verlaten, had ooit iets gelezen over Thuis in West. De gratis maaltijd trok hem wel. Tot hij werd uitgenodigd voor de viering in Hart voor West. „Dat was voor mij een openbaring. In de kerk was ik alles snel vergeten. Alles ging het ene oor in en het andere oor uit. Hier is het wat kleiner en intiemer en heb je meer contact met elkaar.”

De Surinaamse Imelda woont in dezelfde straat als waar Thuis in West en Hart voor West zijn gevestigd. „Ik zag hoe het gebouw werd opgeknapt en raakte nieuwsgierig. Nu help ik mee met de zondagse viering. We kunnen elkaars problemen delen en voor en met elkaar bidden.”