“Aan het begin van de crisis hadden we 600 miljard euro pensioenvermogen, nu is dat al ruim 1400 miljard. Dat er desondanks kortingen op de pensioenen dreigen, is meer het gevolg van ontwikkelingen op de financiële markten dan aan de besturen van de pensioenfondsen”, zegt Riemen, die in oktober vertrekt en dan elf jaar leiding heeft gegeven aan de belangenbehartiger van de Nederlandse pensioenfondsen.

Riemen was als ambtenaar op het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid destijds zelf medeverantwoordelijk voor het opstellen van de bekritiseerde regels voor de rekenrente. Die regels beschrijven hoeveel geld de pensioenfondsen in kas moeten hebben om de pensioenen te kunnen betalen.

Terugkijkend is hij niet blij met dat knellende keurslijf. „Als we destijds in deze situatie hadden gezeten - dus met lage rentes - hadden we een ander toetsingskader geschreven. Daar ben ik van overtuigd. We hebben ons destijds niet gerealiseerd dat de afhankelijkheid van de rente zo’n impact zou hebben. Niemand kon zich toen realiseren dat we zo lang met zo’n lage rente zouden zitten.”

Desondanks vindt hij dat het pensioenbewustzijn flink is toegenomen, omdat ze niet langer gegarandeerd en welvaartsvast zijn. “Na de crisis weten we dat het gegarandeerde pensioen niet bestaat.”

Wel erkent hij dat het pensioensysteem “zo ingewikkeld is geworden dat het niet meer is uit te leggen”. Dat was geen probleem toen de pensioenen nog konden worden gegarandeerd. “Maar toen het begon te haperen, wilden mensen weten wat er aan de hand was. Dan zie je dat het niet begrijpelijk te maken is. Dat vreet aan het vertrouwen.”

Toch vindt hij het beeld over pensioenen te negatief. “Uit onderzoek blijkt dat 66 procent van de mensen uiteindelijk meer pensioen krijgt uitgekeerd dan waar ze van tevoren rekening mee hielden.”