Vincent van Gogh schreef de brief in 1890 aan dichter, auteur en criticus Albert Aurier als reactie op diens (positieve) recensie van zijn werk in een tijdschrift, de Mercure de France. Aurier had de Van Goghs gezien op de Salon des Indépendants van 1889 in Parijs en in 1890 bij Les XX in Brussel. De schilder reageerde, twee kantjes vol, vanuit de inrichting in Saint-Rémy: „In uw artikel vind ik mijn doeken terug, maar beter dan ze in werkelijkheid zijn, rijker, betekenisvoller’.

In het kunsthistorisch belangrijke epistel noemt de kunstenaar ook enkele werken die zich in de collectie van het Van Gogh bevinden, zoals zijn eigen Zonnebloemen, maar ook schilderijen van tijdgenoten die hij mooi en belangrijk vindt. De brief verschaft veel inzicht in de persoon Vincent van Gogh en zijn artistieke visie, aldus het Van Gogh.

Het schilderij van de Fransman Caillebotte is Bord met perziken (1882). ,Dit impressionistische stilleven slaat een brug van traditionele realistische stillevens naar de post-impressionistische stillevens van Van Gogh” aldus het museum in Amsterdam.

Van de Duitse schilderes Münter is Huis in de winterzon uit 1909 verworven, het eerste schilderij van Münter in de openbare Nederlandse kunstcollectie. Münter, lid van kunstenaarsgroep Der Blaue Reiter, maakte dit werk volgens het Van Gogh op een cruciaal omslagmoment in haar carrière, waarop ze een meer expressionistische stijl ging ontwikkelen. Huis in de winterzon laat volgens het museum een krachtig voorbeeld van de invloed van Vincent van Gogh op de Duitse Expressionisten zien.

De brief, het stilleven en het landschap zijn vanaf donderdag te zien in een presentatie waarin met dertien aanwinsten van de afgelopen dertien jaar wordt teruggeblikt op het dertienjarige directeurschap van Axel Rüger. Die verruilt het Van Gogh binnenkort voor een belangrijke baan in Londen.