Reint van Rooij, baas van een hotel op steenworp afstand van de stilstaande tram, rond 14.45 uur: ,Het is vreselijk wat er is gebeurd. Of dat nou hier dichtbij gebeurt, of elders in Nederland. Het is erg dat er gewonden vallen.” Hij is extra alert. ,We doen de deuren nu niet zomaar open.”

Bezoekster Linda, werkzaam voor uitkeringsinstantie UWV, komt buiten adem het hotel in. Ze reed maandagmorgen per tram vanaf Kanaleneiland naar Centraal Station. ,Als ik de tram een uur later had genomen, had ik in de tram van de calamiteit gezeten. Dat is een raar gevoel.”

Ze moest vanaf Centraal Station teruglopen naar Kanaleneind, omdat vanwege de dreiging geen openbaar vervoer rijdt. Rond drie uur zegt ze, uitgeput: ,Al had ik tien kilometer moeten lopen, dat is niet erg. Ik heb vooral te doen met de slachtoffers. Dat is wat telt.” Ze wil maandag nog terug naar het Groningse Winsum. Of dat doorgaat, is onzeker. ,Als het veilig is. Maar even afwachten.”