ChristenUnie-leider Rouvoet, die dit voorjaar de aandacht van de staatssecretaris voor het onderwerp opeiste, vindt terminale sedatie louter als „ultieme vorm van palliatieve zorg” goed, maar vreest dat de scheidslijn met euthanasie „wel erg dun” wordt. „Het moet behoorlijk geprotocolleerd worden, om dat te vookomen. Komt er geen landelijke richtlijn, dan zal het net als euthanasie getoetst moeten worden.”Ook SGP-kamerlid Van der Staaij vreest dat een „sluiproute” voor euthanasie ontstaat. „Een gedragscode is daarom niet voldoende, er zal ook actieve betrokkenheid vanuit het openbaar ministerie moeten zijn.” Doordat er voor terminale sedatie in tegenstelling tot euthanasie geen meldplicht bestaat, kan zich „verkapte euthanasie” voordoen. „Dat is zeer onrustbarend”, aldus Van der Staaij.

NPV-directeur Seldenrijk ziet een gedragscode niet zitten. „De politiek moet oppassen om niet bij te dragen aan de al bestaande chaos rond de begrippen”, waarschuwt hij. „Terminale sedatie is een puur medische handeling die al heel lang bestaat en waarop de politiek haar greep niet hoeft te versterken. Wat aangepakt moet worden, is het misbruik van de term.”