Volgens Malewicz is Astrid Holleeder „strategisch” omgegaan met de stiekem gemaakte opnamen van gesprekken met haar broer. „Ze heeft zelf bepaald welke bandjes ze wel en niet overhandigde en de gespreksopnamen bewust fragmentarisch ingeleverd”, zei hij. „Ze heeft de zaak gevolgd en is naar aanleiding van wat ze las en hoorde nieuw materiaal gaan zoeken. Daarbij verstrekte ze kopieën en behield ze de originelen”, aldus de strafpleiter.

Hij verweet Astrid Holleeder de delen van gesprekken te hebben ingeleverd die haar beschuldigingen aan het adres van haar broer ondersteunen. „Dat is de zaak naar je hand zetten: wat het verhaal bevestigt, is welkom. Wat niet past, wordt weggemoffeld.” Door die manier van werken kon ze „het beeld van haar broer manipuleren” en bovendien „de context van de gesprekken veranderen”, aldus Malewicz.

Volgens de raadsman zijn op de in totaal 34 uur aan ingeleverde bandopnamen in geen enkel gesprek aanwijzingen of bewijzen te vinden voor betrokkenheid van Willem Holleeder bij liquidaties, anders dan de conclusies die Astrid Holleeder daar volgens hem zelf aan heeft gekoppeld. De bandjes laten volgens hem vooral „een gekunstelde manier van gesprekken voeren” horen, waarbij het „illustratief” is hoe Astrid Holleeder daar „richting aan wil geven”.

Volgens Malewicz en zijn collega Sander Janssen mag de rechtbank „niet zonder meer aannemen” dat het klopt wat de zussen zeggen over hun broer. „Ze zijn ervan overtuigd dat hij achter de moord op Cor van Hout zit en betrekken daar ook de andere moorden bij. Maar hun emotie maakt de beschuldigingen niet méér waar”, aldus Janssen. Hij benadrukte dat naast de tapes ook de verklaringen van beide zussen geen concreet bewijs bevatten.

Het pleidooi van de raadslieden gaat dinsdag verder. Zij laten hun licht dan eerst schijnen over de verklaringen die Holleeders ex-vriendin Sandra den Hartog tegen hem heeft afgelegd.