De 200 miljard sterren in de Melkweg zijn bij elkaar maar een paar procent van het gewicht. In het centrum van de Melkweg staat een zwart gat dat vier miljoen keer zo zwaar is als de zon. De rest is donkere materie, de onzichtbare en mysterieuze ruggengraat van het heelal.

De massa is uitgerekend met behulp van twee ruimtetelescopen, de Amerikaans-Europese Hubble en de Europese Gaia. Die keken naar de snelheid van bijna vijftig sterrenhopen in de Melkweg. Zulke hopen zijn ‘eilandjes’ van honderdduizenden sterren dicht bij elkaar. De snelheid waarmee die hopen door het heelal schieten, zegt iets over de zwaartekracht van de Melkweg. Met de zwaartekracht kunnen wetenschappers vervolgens het gewicht uitrekenen.

De Melkweg is vrij doorsnee in vergelijking met andere sterrenstelsels. De lichtste stelsels wegen ongeveer een miljard keer zo veel als de zon. De zwaarsten zijn 30.000 miljard keer zo zwaar als de zon.

Het onderzoek stond onder leiding van de Nederlandse sterrenkundige Roeland van der Marel. Hij werkt sinds 1997 bij het Space Telescope Science Institute in Baltimore, de organisatie die de Hubble beheert. In 1994 promoveerde hij in Leiden als sterrenkundige.