Wie vanuit het zuiden van Ethiopië de hoofdstad Addis Abeba binnenrijdt, komt terecht op een prachtige, kilometerslange Chinese ringweg. Langs de weg schieten saaie flatgebouwen als paddenstoelen uit de grond; een symbool voor de uitdijende en rijker wordende miljoenenstad.

Mensen wonen er nog niet in die flatgebouwen. De ringweg wordt dan ook vooral gebruikt door weggebruikers die blij zijn dat ze nog even niet in Addis zijn en nog een paar kilometer op het gas kunnen trappen. De ritmisch verspringende stoplichten kunnen daarbij gewoon worden genegeerd. Een leuk idee van een paar Chinezen, maar geen Ethiopiër die weet waarom hij hier op deze scheurweg op een groen licht zou gaan staan wachten.

Hoewel vrijwel alle vreemde verkeerscapriolen op de ringweg getolereerd worden, wordt er dagelijks gecontroleerd of het verkeer zich wel aan de toegestane snelheidslimiet van 50 kilometer per uur houdt. De gouden regel voor het betreden van de ringweg is dan ook dat je niet alleen moet uitkijken voor overstekende kuddes geiten, maar vooral ook voor een graatmagere politieagent die zich in camouflagekleuren en met snelheidsmeter achter een van de honderden lantaarnpalen verschuilt. Ben je te snel, dan word je verderop door een groep mede-agenten van de weg af gefloten.

En dat overkwam me dus, laatst. Het was laat, ik was in gedachten en, inderdaad, te snel. De agent in, op of achter de lantaarnpaal was me ontgaan en met een ferme handbeweging werd ik naar de rechterkant van de weg gedirigeerd. Binnen drie minuten was mijn rijbewijs in het borstzakje van meneer agent verdwenen en met een kladje waarop mijn verkeersfout beschreven stond, kon ik mijn weg vervolgen. Ik had geluk, besefte ik: met een beetje pech wordt hier zomaar je nummerplaat afgeschroefd en in beslag genomen. Moet je ook nog eens iemand bellen om je op te komen halen…

Mijn rijbewijs vond ik drie dagen later terug op het chaotische bureau van een ambtenaar, dat bezaaid lag met de documenten van honderden andere snelheidsovertreders. Zes euro –de vaste prijs voor te snel rijden– en een halve dag kostten mijn te snelle rit me. Spotgoedkoop natuurlijk, maar het was vooral het gedrag van de politieagenten dat me opluchtte. Omkoping van de agenten op die ringweg? Onmogelijk. Afwijken van de procedures? Uitgesloten.

Niet alleen op de ringweg, maar overal merken we het: Ethiopië, dat sinds het aantreden van de populaire en resolute minister-president Abiy Ahmed een kruistocht tegen corruptie begon, is werkelijk aan het veranderen. In zijn eerste maanden als premier stelde Abiy tien vrouwelijke ministers aan, de helft van het totale aantal ministerposten. Vrouwen zouden immers minder corrupt zijn, volgens de protestantse leider. In een duidelijke speech in november vorig jaar stelde hij dat Ethiopië geen land zou moeten zijn waar sommigen miljoenen stelen, terwijl anderen in vuilnisbakken naar voedsel moeten zoeken. „Corruptie is een kanker”, besloot Abiy zijn rede. „Laten we daar samen tegen strijden.”

Op de ringweg naar Addis nemen ze zijn woorden in ieder geval serieus.