De vrouw, L. Kranendonk, vindt het luiden van de kerkklok niet meer van deze tijd. „Ik wil de vrijheid hebben om zelf te bepalen wanneer ik op zondag wakker word”, reageert Kranendonk. De Rijsoordse overweegt een buurtonderzoek te organiseren.

T. Versteeg, voorzitter van de kerkenraad van de gereformeerde kerk, stelt dat Kranendonk geen recht van spreken heeft omdat ze recent naar het dorp verhuisde. Wel wil hij de dialoog met haar aangaan. „Sinds ik in 1982 in de kerkenraad gekomen ben, zijn mij nooit klachten over het luiden van de klok ter ore gekomen. Overlast zit vaak tussen je oren en openbaart zich wanneer je je ergens aan ergert.”

Versteeg geeft aan dat de functie van het luiden van de klok sinds de massale intrede van het horloge achterhaald is, maar „uit traditie luidden wij de klok nog steeds. Twee keer per zondag, om negen uur en om halftien, beide keren zo’n drie minuten. Volgens deze inwoonster van Rijsoord doen we dit nogal onregelmatig, de ene keer luiden we volgens haar ruim 100 keer, de andere keer ruim 200 keer. Dat zegt toch wel wat, als je dat zo bijhoudt.”