Een verslaggever van persbureau AP krijgt toestemming om de Bush gezelschap te houden tijdens een wilde fietstocht van anderhalf uur naar diverse uithoeken van het 640 hectare tellende terrein van Bush’ ranch in Texas. De president raast van de heuvels af, scheurt door de bosschages en rijdt over paden vol koeienmest, nagestaard door de dieren.

„Ik ga je een heuvel laten zien waar een muilezel nog moeite mee zou hebben”, kondigt hij aan, om seconden later over de kop te slaan en plat op zijn rug te eindigen, met zijn fiets van 3100 dollar boven op zich. Even blijft Bush liggen zonder zich te bewegen. Medisch personeel snelt toe, maar de president staat alweer. Hij slaat het stof van de kleren en stapt weer op de fiets. Later legt Bush uit dat hij niet te snel, maar juist te langzaam heeft gefietst, waardoor hij zijn evenwicht verloor.

Tot voor kort deed Bush (58) aan joggen om zijn conditie op peil te houden. Maar, legt hij uit, „mijn rechterknie heeft het daar echt mee gehad.” In februari ontdekte de president de mountainbike en sindsdien fietst hij vol overgave over zijn ranch - soms met gasten, altijd gevolgd door agenten van de Secret Service. Mountainbiken is goed voor het hart, zegt Bush, en het heeft nog een tweede voordeel: het maakt zijn hoofd leeg.

Politiek is een verboden onderwerp tijdens de fietstocht. Het enige moment dat het over zijn werk gaat, is als de tocht voorbij Bush’ nieuwe werkvertrekken voert. Bouwvakkers leggen er de laatste hand aan. Hier ga ik volgende maand mijn beëdigingstoespraak voorbereiden, zegt Bush. Om zich even later te corrigeren: Pardon, mijn toespraak op de Republikeinse conventie.

Later laat de verslaggever zich ontvallen dat John Kerry een sportfiets heeft die nog een tikkeltje geavanceerder is dan die van Bush, en een slordige 5000 dollar duurder. „Wie?” reageert Bush.