Dat kerstbomen in een land als Egypte overal aanwezig zijn, hoeft niet zoveel verbazing te wekken. Er zijn miljoenen christelijke Kopten in dat land en dus ben ik er in december en januari (want Koptisch Kerst wordt later gevierd) joekels van kerstbomen tegengekomen.

Hetzelfde geldt voor Libanon, waar nog niet zo heel lang geleden een meerderheid van de inwoners zich christen noemde. Kerstbomen heb je daar in alle denkbare soorten en maten en: met veel meer blingbling erin dan in Nederland.

En ook in Jordanië worden christelijke dorpen en wijken opgetuigd met alle denkbare en vooral lichtgevende accessoires. Precies hetzelfde is te zeggen van Syrië en Irak.

Ergens is dat niet zo vreemd, want in al deze landen zijn christelijke minderheden aanwezig. Het meest verbazingwekkend vind ik daarom dat kerstbomen zelfs volop aanwezig zijn op het Arabisch schiereiland. Daar zijn nauwelijks autochtone christenen te vinden; er zijn alleen christelijke gastarbeiders uit landen als de Filipijnen en Indonesië en een aantal uit het Westen.

Toegegeven, kerstbomen vind je niet overal. Zo vormt Saudi-Arabië een uitzondering. Daar zie je in het publieke domein weinig kerstbomen rond deze tijd. Maar in Qatar, de Verenigde Arabische Emiraten en Oman is dat een ander verhaal. Autochtone christenen zijn er nauwelijks, maar een beetje winkelketen zet tegenwoordig al snel een kerstboom neer, zelfs in gebieden waar maar weinig (christelijke) buitenlanders komen.

En ik moet toegeven: ik vind ze best mooi. Elke keer als ik die opgetuigde bomen zie, geven ze me een vertrouwd gevoel. In landen waar het voor de oorspronkelijke inwoners verboden is om christen te worden, is toch maar mooi een relatie met christelijk gedachtegoed aanwezig.

Ik snap ook wel dat een kerstboom op de keper beschouwd weinig met Kerst te maken heeft, maar zo werkt het blijkbaar in mijn gedachten. En niet alleen in de mijne. Sommige moslims hebben een uitgesproken hekel aan de oprukkende kerstbomen om precies dezelfde reden: omdat ze in hun optiek zo typisch christelijk zijn.

Een dag of tien geleden ontstond een relletje in islamitische kring omdat de Marokkaans-Nederlandse acteur Nasrdin Dchar een foto op Instagram plaatste waarop hij poseert voor de kerstboom die hij in huis had gehaald. Voor sommige Nederlandse moslims was het land te klein. „Jezelf moslim noemen, maar niet bidden, Sinterklaas vieren en een kerstboom in huis halen”, twitterde de ex-PVV’er en bekeerde moslim Arnoud van Doorn verontwaardigd. „Dan begrijp je volgens mij iets niet…”

Anderen gooiden wat extra olie op het vuur. „Kerstboom in huis tijdens de Kerst komt heel dichtbij godslastering”, twitterde een Marokkaanse moslim. Daarop ging Van Doorn nog een beetje verder. Het feit dat steeds meer moslims een kerstboom in huis halen, is volgens hem „een vooropgezet plannetje om moslims te laten assimileren en af te laten dwalen van hun geloof. Trap er niet in!”

Ik zei al: het is vreemd gesteld met kerstbomen. Ik zou er mijn beslissing om geen opgetuigde spar in huis te halen bijna om herzien.