„Dan is er in Nederland niemand christelijk”
De lezingen op de conferentie zijn écht christelijk, zegt Mehmet, een jonge Turkse Koerd uit Rotterdam. „Zó radicaal. Neem de spreker van donderdag. Als ik naar zijn preken luister, dan denk ik: Dan is er in Nederland niemand christelijk.”
Mehmet groeide op als moslim, maar brak uiteindelijk met de islam. „Dat ging niet gemakkelijk”, zegt hij, in redelijk Nederlands. „Er zaten zo veel vragen in mijn hoofd. Hoe kan God nu een Zoon hebben? Hoe kan Hij nu gemeenschap hebben gehad met Maria? Dat kon volgens mij gewoon niet. En zo had ik zo veel vragen.”
Maar, gaat hij verder, „nu ken ik Jezus. Hem wil ik volgen. Hem wil ik prijzen.” Dat is trouwens niet gemakkelijk, zegt hij. „Het zit vaak wel in mijn hoofd, maar het blijkt zo weinig in mijn leven.”
Mehmet was een van de ruim 350 deelnemers -jongeren, ouderen, kinderen; christenen, niet-christenen- aan de conferentie voor Arabischsprekenden die tot vrijdag in Dalfsen werd gehouden. De bijeenkomst was georganiseerd door Johanna Marten, medewerker van de stichting Gave. Zes jaar geleden vluchtte hij vanuit Irak naar Nederland. „In Irak is hij opgegroeid in een orthodoxe kerkgemeenschap, maar heeft toen Jezus persoonlijk leren kennen”, meldt de uitnodiging voor de conferentie. „Nu wil hij het Evangelie ook graag delen met zijn landgenoten. Als medewerker van stichting Gave past deze conferentie goed binnen zijn verlangen.”
De conferenties hebben als uitdrukkelijk doel „verdieping”, zegt Jurjen ten Brinke, teamleider in regio Oost van de stichting. „Het liefst zouden we zien dat deze mensen actief werden onder hun eigen volk. Zij zijn beter dan wie ook in staat om het Evangelie onder hun eigen volk te verkondigen.”
Het conferentieprogramma bevatte, behalve veel muziek en (samen)zang, ook een groot aantal toespraken, van verschillende aard. Ten Brinke: „De preek waarover Mehmet het had, was inderdaad heel radicaal. De Sudanese voorganger Wagdi Iskander was heel scherp richting de zaal. Hoe kun je nu zeggen dat je christen bent, als je nooit eens iemand over Christus vertelt? Heb je een persoonlijke relatie met Jezus? Lees je Gods Woord wel dagelijks? Bid je elke dag? Zulke vragen.”
Andere inleidingen droegen een meer praktisch karakter, met thema’s als de christelijke opvoeding van de kinderen of de verhouding tussen man en vrouw. „Op een gegeven moment kregen de mannen de opdracht „Ik houd van je” tegen hun vrouw te zeggen. Het bleek dat de meesten van hen dat nog nooit hadden gedaan.”
Tijdens de „leerdienst” van gisterochtend stond „het geheim van de successen van Paulus” centraal. In het Arabisch - anderhalf uur lang. Via het computerprogramma Paltalk was de preek ook via internet te volgen. „Op dit moment zijn zeker veertig à vijftig mensen ingelogd”, aldus Ten Brinke donderdag. „Onder wie een jongen uit Jemen, bij wie het op de conferentie van vorig jaar tot een doorbraak kwam.”
„Paulus”, zei spreker Nzar Shahin, „verkondigde het Evangelie aan iedereen. Hij was niet bang. Hoe kwam dat? Eerst moet je Jezus kennen, in je hart. Sommigen zeggen: Je moet naar de theologische school gaan, daar leer je wel te evangeliseren. Maar de Heere God zegt: Wacht maar, en kijk wat Ik doe. Armen worden rijk gemaakt. Ik ga je vol maken van de Heilige Geest.”
Wij komen hier op de conferentie niet om te genieten, hield Shahin de aanwezigen voor - luide stem, zijn woorden kracht bijzettend met gebaren. „Nee. Maar om u te leren wat christenzijn inhoudt. Om u voor te houden hoe u het Evangelie kunt doorgeven aan uw naasten. Ik stel u een eerlijke vraag: Hebt u een persoonlijke relatie met God? Weet u dat u staat op de lijst van de eeuwigheid? Dan gaat God vrijdag nog wonderen doen.”
Paulus kwam terecht in de gevangenis. „En toch voelde hij dat God met hem was. Wie Jezus wil volgen, krijgt te maken met vervolging, zegt de Bijbel. Maar Hij zegt: Niet bang zijn, Ik ben met je. God is dan met je om iets groots te doen, zodat Hij groot gemaakt wordt door jou.”
Maar ons probleem is: Wij zijn veel te druk, aldus de voorganger. „U moet weten dat u elke minuut in de aanwezigheid van God leeft.” „Halleluja”, klinkt het.
Shahin besluit zijn preek met een oproep om „elke dag te lezen in het Woord van God. Al is het maar tien minuten. ’s Morgens bijvoorbeeld, voor het naar school gaan. Of ’s avonds. Bid ook iedere dag. Voor je begint met alles, lees dan in de Bijbel. Ik bid ook dat u naar de kerk gaat, dat u elke zondag naar het Woord van God gaat luisteren. In de kerk geeft God u ook broeders en zusters. Dat is ook heel belangrijk.”