Op de 49e dag van zijn strafproces ontkende Holleeder opnieuw met klem dat hij moordopdrachten heeft gegeven. „Ik heb vandaag weer een hele reeks beschuldigingen gehoord, maar ik heb nooit iets te maken gehad met liquidaties”, zei hij. Eerder op de dag had hij zijn zus Astrid hoofdschuddend aangehoord tijdens haar vermoedelijk laatste getuigenverhoor in het proces. „Het wordt hier steeds gekker”, mompelde hij.

Holleeder houdt vol erin te zijn geluisd door zijn zus, „die gesprekken met mij opnam en in een bepaalde richting duwde, terwijl ik van niets wist”. Bovendien verwijt hij zijn zus „knip- en plakwerk” in de opnames. Daardoor en met haar uitleg in het achterhoofd „lijken de gesprekken anders dan ze in werkelijkheid waren”, zei hij.

Haar uitlatingen dat het opnemen van de gesprekken met haar broer „steeds heel veel stress” met zich meebracht, verwees hij naar het rijk der fabelen. „Als u de voorstukjes hoort, dan is het lachen en dollen. Er is helemaal geen stress. Ze lopen te lachen om me: ‘Haha, heb je die sukkel weer’.”

In de ochtenduren vertelde Astrid Holleeder zeker te weten dat zowel haar zus Sonja als zij het uiteindelijk met de dood moet bekopen dat ze tegen hun broer zijn opgestaan. „Hij vergeet niet. Als je eenmaal fout in zijn hoofd zit, dan blijft dat zo.” Dat hij straks misschien tussen vier muren zit, zegt volgens haar niets. „Hij heeft zijn mensen buiten nog.”

De zaak tegen Holleeder, aangeklaagd voor een reeks onderwereldmoorden, gaat half januari komend jaar verder. In de tweede helft van februari volgt de strafeis.