Bijna dertig jaar zit Van Dieren –geboren en getogen in Lexmond– in het openbaar bestuur. In 1990 debuteerde hij als SGP-raadslid in de gemeenteraad van Zederik. Van 2002 tot 2006 was hij wethouder in die gemeente, begin 2004 maakte hij zijn entree in de Staten.

Daar komt op 1 januari een eind aan nu Zederik samengaat met Leerdam en Vianen en de nieuwe gemeente Vijfheerenlanden overgaat naar Utrecht. „Omdat je als Statenlid moet wonen in het gebied dat je vertegenwoordigt, ben ik verplicht af te treden. Dat gaat vanzelf, ik hoef geen ontslagbrief te schrijven”, lacht hij.

Op 20 maart 2019 zijn er verkiezingen voor Provinciale Staten. Al eerder besloot Van Dieren zich niet meer verkiesbaar te stellen. „Toch is het vreemd om per 1 januari te stoppen. Die paar maanden maken niet zo veel uit, maar je krijgt het gevoel dat je je werk niet af kunt maken. Ik ben met allerlei dingen bezig en daar moet ik nu een punt achter zetten. Onbevredigend!”

Vandaar dat Peter Schalk, fractievoorzitter van de SGP in de Eerste Kamer, minister Ollongren vroeg of daar geen mouw aan te passen was. De minister constateerde dat Van Dieren een van de langstzittende Statenleden van ons land is, maar dat het ook voor hem niet mogelijk is een uitzondering te maken. „Of meneer Van Dieren moet verhuizen”, opperde Ollongren, maar dat vindt de Lexmonder te ver gaan. „Het schijnt nog nooit eerder te zijn voorgekomen. Maar: de wet is duidelijk. Daar leg ik me bij neer.”

Hij heeft veel plezier beleefd aan zijn jaren in het openbaar bestuur. „Als raadslid en wethouder leerde ik dat je veel kunt betekenen voor de inwoners. Met die ervaring ging ik naar de provincie. Je doet je werk voor de mensen. Anders word je een dossiervreter.” Overigens: Van Dieren staat bekend om zijn dossierkennis. Die gebruikte hij tijdens debatten in raad en Staten; vriendelijk, mild, maar wel vasthoudend. „Maar ik genoot pas écht van de contacten met de inwoners. Als Statenlid kwam ik in de Bollenstreek, de Hoeksche Waard, Goeree-Overflakkee; prachtig om al die gebieden te leren kennen. Ik had Ruimtelijke Ordening, Groen en Natuur en Energietransitie in mijn portefeuille. Dossiers waardoor je met veel mensen in contact komt. Nota’s zijn dode stukken, door die ontmoetingen weet je waar het om gaat. Projecten krijgen een gezicht. Als er zich later problemen voordoen, weten de mensen je te vinden. Ook inwoners die niet tot de achterban behoren. Zo vervul je een soort ombudsmanfunctie. Al kun je het nooit iedereen naar de zin maken.”

Van Dieren voelde zich als Statenlid als een vis in het water. Ook door de uitstekende verhoudingen binnen de SGP-CU-fractie en de contacten met de overige Statenleden. Wat hem zorgen baart: „De intermenselijke verhoudingen komen steeds meer op scherp te staan. Dat komt door de sociale media, de ‘snelle publiciteit’, het getwitter. Men zegt niet meer dat men het met elkaar oneens is, er wordt meteen een hoeveelheid bagger over iemand uitgestort. Dat zorgt voor verharding. En het wordt steeds erger.”

Van Dieren heeft nog meer op zijn hart: tot zijn verdriet verandert de kaart van Zuid-Holland –prominent aanwezig in zijn werkkamer– per 1 januari ingrijpend. Leerdam en Zederik gaan naar Utrecht. „Vijfheerenlanden hoort bij de Alblasserwaard en dus bij Zuid-Holland. Afgezien daarvan: Zederik had beter samen kunnen gaan met Giessenlanden en Molenwaard dan met Leerdam en Vianen. De band met de waard is historisch gegroeid, dat merk je aan allerlei samenwerkingsverbanden en de ‘volksaard.” Wijzend op de uitslag van de recente gemeenteraadsverkiezingen constateert hij dat veel inwoners het met hem eens zijn. „De SGP koos voor Zuid-Holland en steeg in Zederik met 16 procent, het CDA had voorkeur voor Utrecht en ging 15 procent achteruit. Dat zegt genoeg.”

Over vier weken zit zijn politieke carrière erop. Plannen voor de toekomst heeft hij amper. „Ik ben nog erg druk voor de provincie, op 19 december is er nog een vergadering. Ik zie wel wat er op mijn pad komt en ik heb het werk voor de Molenstichting nog. Wat nu overheerst is dankbaarheid. Al die jaren kreeg ik de gezondheid en de kracht om dit werk te doen. Daar dank ik de Heere voor.”