Die tekst had volgens haar ook in de krant moeten staan bij de uitleg over haar vertrek, maar was door de hoofdredactie van Trouw weggelaten.

„Collega’s of leidinggevenden bij Trouw kwamen niet publiekelijk voor me op. Ze keken via schermen toe hoe mijn verhaal werd verdraaid. (…) De volgende ochtend wilden ze dan wel de sappige details weten van al dat Twitter-geweld. Ik werd amusement” schrijft ze. „Mijn vertrek is een uitkomst van het uitblijven van gesprekken over de redactiecultuur.”

Ze geeft ook de journalistenvakbond NVJ een veeg uit de pan. „Toen ik er anderhalf jaar geleden helemaal alleen voor stond, aangevallen werd en probeerde constructieve gesprekken te voeren, belde ik de NVJ voor advies. Een jurist stond me zo lomp, onkundig en haast verwijtend te woord dat ik me even geen raad meer wist. Mijn vakbond was er duidelijk niet voor mij.” Ze noemt het „goed” dat de bond onder meer naar aanleiding van haar vertrek bij Trouw oproept om journalisten beter te beschermen tegen racisme.