„Het overkomt me, als ik een lezing voorbereid, dat ik zin heb om het onderwerp te concentreren in enkele rijmende regels. Dat helpt me om mijn gedachten te ordenen en tot de kern terug te brengen. Ook gebeurt het dat ik zin heb om een simpel levenslied te schrijven”, licht hij in het voorwoord toe.

De gedichten dragen titels als Waddenzee, Orkest, Dictatuur, Hans van Mierlo, Rotterdam, Economie en Vertrokken. Ook bezingt Terlouw, van oorsprong natuurkundige, een plataan: „Mijn dierbaarste vriend is de boom achter ’t huis./ Je kunt op hem rekenen, hij is altijd thuis,/ mijn plataan. De taal der seizoenen die hij me onthult/ is uiterst welsprekend en leert me geduld.”

Verderop vervolgt hij: „Wanneer ik van hot naar her ben geracet/ als ’t weer eens een rottige dag is geweest/ ik door mijn partner ben afgesnauwd/ dan ritselt hij zacht dat hij wél van me houdt/ zonder meer.”