Wie is Bärbel Lubach? Studente Emma is vastbesloten om uit te zoeken wat het mysterie rond deze Duitse vrouw is aan de hand van haar nagelaten dagboek. Ze leefde naast Kamp Sachsenhausen en werd verliefd op de Jood Tovi. Haar man, officier Heinrich, was geesteszieke en maakte haar het leven haast ondraaglijk.

Maar wat is er van deze mensen terechtgekomen? En op welke manier kruisen de levens van Bärbel en Tovi dat van Emma? Dit is het thema dat wordt uitgewerkt in de nieuwe roman van Marijke van Dijk, ”Verzwegen verleden”. Gelet op de oneindig lange reeks oorlogsromans is dit geen originele invalshoek. De schrijfster heeft wel gedegen onderzoek gedaan naar Oranienburg en Kamp Sachsenhausen, waardoor de lezer veel interessante informatie krijgt. Wat in het kamp gebeurde, was afschuwelijk en het is belangrijk om dit in herinnering te houden als waarschuwing waartoe de mens in staat is.

Emma worstelt met de vraag of God wel bestaat. Als er zo veel weerzinwekkende dingen gebeuren, wie is God dan dat Hij dit allemaal toelaat? Beetje bij beetje leert ze inzien dat God een Schuilplaats is, een God Die je nooit verlaat en trouw is.

De opbouw van de roman is prima: de wisselende perspectieven van verleden en heden houden de lezer geboeid. Het verhaal heeft wel een hoog zwijmelgehalte. Met name bepaalde dialogen zijn onrealistisch en overdreven romantisch. Een boek dat makkelijk wegleest, maar niet al te veel nalaat.