Een kathedraal in het Egyptische Alexandrië was op palmzondag 2017 het decor van een zelfmoordaanslag. Een jongeman met een bom in zijn rugzak sleurde zeventien mensen mee de dood in, onder wie bewaker Nassiem Fahiem. Een dag later verscheen zijn weduwe op de Egyptische televisie. „Ik ben niet boos op degene die dit deed”, zei de vrouw. „Ik wil hem zeggen, moge God je vergeven, en wij vergeven je ook. (…) Je hebt mijn man naar een plaats gestuurd waar ik niet van had kunnen dromen.”

Na twaalf seconden stilte stamelde de sprakeloze moslimpresentator met gebroken stem: „Hoe groot is deze vergiffenis die jullie bezitten. Als dit mijn vader was, dan zou ik dit nooit kunnen zeggen. Maar dit is hun geloof en hun overtuiging. De kopten van Egypte zijn gemaakt van staal.”

De anglicaanse priester Jos Strengholt –35 jaar leef-, werk- en reiservaring in het Midden-Oosten– vertelde dit woensdag op een seminar in Amersfoort over de Arabische wereld. De door Arab Vision georganiseerde bijeenkomst trok zo’n veertig bezoekers. Aanleiding voor de seminar was het door Strengholt geschreven boek ”Van theologie en toverbal… Gedachten over de Arabische wereld”, dat onlangs verscheen.

De Koptische Kerk in Egypte zegt gesticht te zijn door de evangelist Markus. Hun 2000 jaar oude geschiedenis is gestempeld door het martelaarschap. Strengholt schetste in een notendop de vele moeiten waarmee de Egyptische christenen ook nu nog te maken hebben.

Afkerig van islam

Sinds het begin van de Arabische revolutie in 2011 plegen moslimradicalen tal van aanslagen op kopten. De priester wees op de moeizame verhouding van kopten met de staat. Die belooft van alles, maar doet nauwelijks iets om het moslimextremisme in te dammen.

Het telkens oplaaiende geweld maakt veel Egyptische moslims afkerig van hun religie, zei Strengholt. Een deel wordt atheïst. Anderen gaan op zoek en komen met hun vragen bij de koptische christenen terecht. Inmiddels vind je overal in Egypte bekeerlingen, aldus de priester. „Exacte getallen noemen is onmogelijk. Maar je kunt gerust zeggen dat er de afgelopen zeven jaar in Egypte honderdduizenden moslims christen zijn geworden.”

Haithm, een Jemeniet die al jaren in Nederland woont, vertelde over christenen in zijn geboorteland. Aan de hand van een video toonde hij de ontberingen van de bevolking sinds het begin van de Arabische revolutie, en vooral de in 2015 begonnen oorlog. Het gros van de bevolking heeft groot gebrek aan voedsel en geen toegang tot gezondheidszorg.

Door de humanitaire crisis ontvluchtten veel Jemenieten hun regio. Toch is het voor de kerk geen slechte tijd, betoogde Haithm. „Veel moslims raken teleurgesteld in de islam. Door interne verhuizingen verspreidt het christelijk geloof zich door Jemen. In 2004 kende ik slechts één christelijk gezin in mijn land. Nu zijn er naar schatting zo’n 2500 christenen. Hoewel dat op een bevolking van 27 miljoen ontzettend weinig is, is het toch iets om heel dankbaar voor te zijn. Er lijkt echt een opwekking gaande in Jemen en dat ervaar ik als een groot wonder.”

Ook in Algerije is een „christelijke opwekking” gaande, meent de Algerijnse Nederlander Abdelkader Belaïdi. Hij vertelde over een minister die tegenover een kerkleider dreigde alle christenen achter slot en grendel te gooien. De kerkleider riposteerde daarop: „Uw gevangenissen zijn te klein voor het aantal christenen in Algerije.”

Belaïdi schat dat er in Algerije elk jaar zo’n 10.000 christenen worden gedoopt. De meesten komen via christelijke tv-programma’s tot geloof. Voor de kerk in zijn geboorteland geldt volgens hem wat over de eerste christenen in Handelingen staat geschreven. „Ondanks verdrukking groeide de kerk.”