In een persbericht toont het Canadees Bijbelgenootschap (CBS), dat verantwoordelijk was voor het verspreiden van de Bijbels, zich teleurgesteld over het besluit van de rechter. Het schrijft zich sterk af te vragen wat er nu de eigenlijke achtergrond van is.

Meer dan vijftig jaar lang kregen immigranten een Bijbel op het ogenblik dat zij officieel burger van Canada werden. Nog in 1998 gaf de regering het CBS formeel toestemming om met het uitdelen van de Bijbels door te gaan. Het staat, zo oordeelde zij, migranten geheel vrij om de Bijbels al dan niet te accepteren.

De Citizenship Commission (de commissie staatsburgerschap), een onafhankelijk (juridisch) onderdeel van het department Citizenship and Immigration Canada (het ministerie Staatsburgerschap en Immigratie Canada), blijkt hier echter anders over te denken. In een brief, gedateerd 7 mei 2004 en geadresseerd aan Phyllis Nesbitt, nationaal directeur van het CBS, schrijven Michel C. Simard (een van de tot de commissie behorende rechters) en Patricia Birkett (ambtenaar van de burgerlijke stand) het bijbelgenootschap niet langer toe te staan de Bijbels uit te delen. „De laatste jaren zijn we bezorgd geworden dat de aanwezigheid van leden van het CBS uitgelegd kan worden als een boodschap dat er een relatie bestaat tussen de overheid en een religieuze organisatie.”

Canada, vervolgt de brief, „is een multiculturele natie waar vrijheid van godsdienst door het handvest van rechten en vrijheden wordt gegarandeerd.” Het uitdelen van Bijbels of andere „heilige boeken” kan gemakkelijk worden beschouwd als „een stilzwijgende ondersteuning van bepaalde godsdiensten”, aldus de commissie.

Het CBS deelde de gratis Bijbels uit op de zogeheten „burgerschapsceremoniën” (citizenships ceremonies), tijdens welke de immigranten officieel worden geregistreerd. Deze werden in 1947 voor het eerst georganiseerd. „De eerste Bijbels werden uitgedeeld in Halifax, op Pier 21, aan nieuwe immigranten, na de oorlog”, zei CBS-directeur Nesbitt begin deze maand tegen Christian Week, een christelijk Canadees weekblad. Sinds 1998 mocht het bijbelgenootschap zich tijdens de burgerschapsceremoniën -waarvan er jaarlijks zo’n 2000 tot 3000 worden gehouden- alleen nog in stilte presenteren: met een tafel en een bord waarop de Bijbels werden aangeboden.

„We begrijpen niet wat rechter Simard tot dit besluit heeft bewogen”, zei Nesbitt. „Vooral niet omdat er vooraf geen enkel overleg is geweest.” In het persbericht legde ze er de vinger bij dat „deze grote natie Canada werd gebouwd op een sterk religieus fundament.” Het verbieden van „heilige boeken” op burgerschapsceremoniën versterkt eerder seculiere, niet-religieuze filosofieën dan dat het de vrijheid van godsdienst beschermt, meent de directeur.

Navraag bij het ministerie Staatsburgerschap en Immigratie Canada leerde Christian Week dat er in het verleden klachten waren binnengekomen over de gratis Bijbels. „De woordvoerder, Jean-Pierre Morin, kon echter niet zeggen wanneer of hoeveel klachten er waren gekomen.”

Nadat het CBS de brief van de commissie had ontvangen, schreef Nesbitt een brief terug waarin zij stelde dat het „onze oprechte wens” is „dat we deze vertrouwde en historische traditie mogen voortzetten.”

Tot op heden ontving het genootschap echter geen reactie. Afwachten maar, aldus de directeur. „Ik denk dat we voorlopig maar even geduld moeten hebben, kijken wat er na de verkiezingen gebeurt en dan de minister van Immigratie en Staatsburgerschap opnieuw benaderen.”

De immigranten kregen de Bijbels aangeboden in de zogeheten ”Maple Leaf Edition”, geschreven op basisschoolniveau. Volgens Nesbitt zijn ze daarmee uitermate geschikt voor immigranten die het Engels nog moeten leren.

Duizenden nieuwe burgers aanvaardden in de achterliggende decennia een Bijbel als geschenk.