Wereldbank-econoom Hans Timmer spreekt van een groeiende groep mensen bij het wie het gevoel leeft dat het systeem er niet meer voor hen is. Vooral jongeren zouden buiten de boot dreigen te vallen.

Zo werkt de helft van de jongere werknemers (15-24 jaar) in Nederland en Frankrijk met tijdelijke contracten. Vaak gaan ze van baan naar baan, zonder uitzicht op een vaste aanstelling. Op die manier kunnen ze nooit goed pensioen opbouwen en gebruikmaken van het bestaande sociale vangnet.

Andere problemen die spelen in Europa betreffen bijvoorbeeld de toegang tot goed onderwijs. Dat lijkt niet voor iedereen weggelegd. Ook valt het in sommige EU-landen op dat het dagelijkse inkomen dat nodig is om niet in armoede te vervallen, in een relatief korte periode ruwweg verdubbeld is.

De Wereldbank schrijft geen set aan specifieke maatregelen voor om iedereen meer gelijke kansen te geven. In plaats daarvan pleit het instituut ervoor om het hele sociale beleid opnieuw te overdenken. Volgens Timmer moet gedacht worden aan een soort totaalbenadering, waarbij meer mensen hun toevlucht kunnen nemen tot sociale vangnetten en er tegelijk werk wordt gemaakt van een progressiever belastingstelsel.

Ook zeer belangrijk is dat overheden flexibel werk meer moeten promoten, benadrukt de topeconoom. De Wereldbank ziet de flexibilisering van de arbeidsmarkt als iets onvermijdelijks. Timmer verwacht ook dat mensen in de toekomst vaak meer banen tegelijk zullen hebben.

De Wereldbank, met hoofdkwartier in Washington, werd in 1944 opgericht, tegelijk met het Internationaal Monetair Fonds (IMF). Een van de eerste taken van de organisatie was het bevorderen van de wederopbouw in Europa na de Tweede Wereldoorlog. Tegenwoordig probeert de Wereldbank wereldwijd mensen uit de armoede te tillen, door het verstrekken van kredieten en expertise. Andere thema’s bij de organisatie zijn bijvoorbeeld de klimaatverandering en ongelijkheid tussen mannen en vrouwen.