„Afgelopen weekeinde hoorden we mensen spreken over een aanstaande orkaan. Vooralsnog gingen we ervan uit dat die vooral de kust zou treffen. Wij zouden wel veilig zijn, omdat we 250 kilometer van de kust wonen. We zouden hoogstens stevige buien krijgen, zoals dit wel vaker gebeurt tijdens het orkaanseizoen.

Dinsdag werd echter al duidelijk dat er 70 procent kans was dat Florence over onze stad heen zou komen. Toen sloeg de paniek toe. Spookverhalen als: „Er is alleen nog maar benzine te krijgen bij Sam’s Quick”, deden de ronde. Mensen gingen evacueren, en in de supermarkten was politie nodig om het kopen van water in goede banen te leiden.

De reden voor de paniek is dat Durham heuvelachtig en bosrijk is, terwijl de elektriciteitskabels veelal bovengronds zijn. Een orkaan betekent dat er heel veel bomen zullen omvallen. Daardoor moet je niet alleen vrezen voor je bezittingen, en misschien zelfs voor je leven, maar bestaat ook het gevaar dat de stroom uitvalt. Verder kunnen er ”flash floods” (plotselinge overstromingen) voorkomen, waardoor wegen in rivieren kunnen veranderen. Daar komt bij dat de waterzuiveringsinstallatie kan overstromen, waardoor het drinkwater niet meer veilig is om te drinken.

Vandaar dat iedereen massaal benzine, water en houdbare levensmiddelen ging inslaan. Via Duke University, waar we beiden werkzaam zijn, krijgen we tips over hoe we ons het beste kunnen voorbereiden. Ook ontfermen collega’s en mensen uit de kerk zich over ons, omdat ze weten dat we dit nog nooit eerder hebben meegemaakt en we niet zo goed weten wat we moeten doen.

Op dit moment hebben we onze vriezer vol met ingevroren water voor als de stroom uitvalt. We hebben de badkuip vol met water laten lopen, zodat het toilet in gebruik kan blijven. En we hebben onze voorraadkast vol met houdbare levensmiddelen staan, zodat we kunnen eten als de stroom uitvalt. Gelukkig lijkt de orkaan in kracht te zijn afgenomen.

Via allerlei kanalen worden we continu op de hoogte gehouden. We hopen en bidden dat de schade mee zal vallen.”