De Amerikaanse oud-minister van Buitenlandse Zaken John Kerry verklaarde in maart 2016 dat Islamitische Staat (IS) verantwoordelijk was voor volkerenmoord op jezidi’s en christenen in Syrische gebieden. Een maand eerder, op 4 februari, had de Europese Unie een resolutie aangenomen die de wandaden van IS jegens christenen en andere minderheden als ”genocide” bestempelde. Deze geladen politieke en juridische begrippen worden echter niet gevolgd door daden.

Uit cijfers blijkt dat de UNHCR (de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties) Groot-Brittannië in 2016 adviseerde om bijna 7500 vluchtelingen op te nemen, onder wie echter slechts 27 christenen. In het eerste kwartaal van 2018 werden zo’n 1300 Syrische vluchtelingen overgevlogen naar het Verenigd Koninkrijk, maar geen enkele christen. En dat terwijl het christelijke aandeel van de Syrische bevolking nog steeds op ongeveer 10 procent wordt geschat. Hier blijken vaak moeilijk te controleren mechanismen aan het werk te zijn.

Vooringenomenheid

Er kunnen allereerst vraagtekens worden gezet bij de werkwijze van de UNHCR zelf. Lord David Alton, die lid is van het Britse Hogerhuis, schreef onlangs dat „onder de religieuze minderheden in Syrië de mening wijdverspreid is dat de UNHCR vooringenomen is tegen hen.” Hij sprak in dit verband over „discriminatie van de Verenigde Naties” ten opzichte van christenen en andere religieuze minderheden.

Nina Shea, directeur van het Centrum voor Religievrijheid van het Hudson Instituut, publiceerde over dit beladen onderwerp een artikel in The Wall Street Journal. Ze vroeg Antonio Guterres, secretaris-generaal van de VN, om een verklaring voor het uiterst geringe aantal Syrische christenen dat in het Westen wordt ondergebracht. Nina Shea schreef dat Guterres haar geantwoord had dat „de christenen in Syrië in het algemeen niet zouden moeten worden overgeplaatst, omdat zij deel uitmaken van het DNA van het Midden-Oosten.” Hiermee bevestigde hij indirect dat Syrische christenen van de VN weinig te verwachten hebben. Dat is schrijnend, omdat de VN eerder erkend hadden dat Syrische christenen daadwerkelijk door genocide worden bedreigd.

Christelijke dorpen

The New York Times bezocht recent een gebied in het noorden van Syrië waar Assyrische christenen vóór 2011 in ruim 35 christelijke dorpen hadden gewoond. De krant maakte de trieste balans op. Van de 10.000 christenen die hier eerder woonden, waren er minder dan 900 over. Van de tientallen kerken in deze regio werd er nog één voor de eredienst gebruikt. De andere kerken lagen in puin.

Naar aanleiding van het artikel in The New York Times zei de Italiaanse journalist Giulio Meotti in een uitzending van de Israëlische nieuwsdienst Arutz Sheva dat het einde van het oosterse christendom nabij was. „En dit geschiedt met medeweten van een zwijgend West-Europa, dat de andere kant opkijkt.”