Althans, dat schrijven KNMI-onderzoeker Sybren Drijfhout en zijn Franse collega Florian Sévellec van de universiteit van Brest in een rapport dat ze dinsdag publiceerden. Om deze voorspelling te doen, ontwikkelden de meteorologen een relatief simpel model. Ze keken naar de gemiddelde wereldtemperatuur van de afgelopen 140 jaar en probeerden daar patronen in te vinden.

Drijfhout legde woensdag in het NOS Radio 1 Journaal uit hoe hun model werkt: „Je kunt het vergelijken met het weer van dag tot dag. Vandaag is het 23 graden, gisteren 20 en eergisteren 25. Is er in het verleden ook zo’n reeks voorgekomen? Zo ja, wat voor weer was het in het verleden dan op de dag na die reeks?” Als je genoeg reeksen hebt, kun je zeggen wat in die voorgaande situatie meestal het weer de dagen daarop werd. En zo kun je volgens Drijfhout voorspellingen doen.

Opsteker voor de onderzoekers: hun model becijferde eind vorig jaar al dat 2018 een uitzonderlijk warm jaar zou worden. Deze voorspelling lijkt vrijwel zeker uit te komen.

Wilco Hazeleger, buitengewoon hoogleraar klimatologie aan Wageningen University, vindt de methode van Drijfhout interessant. „Weersvoorspellingen komen tegenwoordig tot stand door complexe rekenmodellen. Die zijn voor een week vooruit heel accuraat. Maar verwachtingen voor vijf jaar kun je er niet mee maken. Drijfhout gebruikt nu een eenvoudige statistische methode. Het zou opvallend zijn als die wel langetermijnvoorspellingen kan maken, al werkt statistiek soms verrassend goed in de meteorologie.”

De grote zwakte van Drijfhouts model vindt Hazeleger dat hij maar één temperatuurreeks kon gebruiken. „Er is maar één aarde waar nog niet zo heel lang metingen worden gedaan. Als je met die beperkte hoeveelheid gegevens statistische berekeningen gaat doen, zijn de uitkomsten waarschijnlijk niet heel betrouwbaar.”

Hazeleger benadrukt: „De wereldtemperatuur zegt niets over het weer in Nederland. Ons land is zo klein dat we daar net zo goed sterk van kunnen afwijken.”