De rechter sprak van zeer schokkende feiten. „Deze zorgen voor onveiligheid en angst in de maatschappij. Het raakt vrouwen in hun gevoel zich vrij en veilig te kunnen bewegen.” P. werd eerder veroordeeld voor de verkrachting van twee meisjes.

Anne Faber verdween eind september tijdens een fietstocht in de bossen bij Utrecht. Een kleine twee weken later werd haar lichaam gevonden, begraven in de buurt van Zeewolde. Dat P. zo heeft gezeuld met het lichaam getuigt volgens de rechtbank van een totaal gebrek aan respect voor zijn medemens. Ook dat hij de familie van Faber zo lang in onzekerheid heeft gelaten over haar lot, rekent de rechtbank P. zwaar aan.

Een levenslange gevangenisstraf is volgens de rechtbank niet passend, omdat in dat geval de kans bestaat dat P. ooit weer op vrije voeten kan komen, zonder dat hij behandeling heeft ondergaan. Een tbs-maatregel kan namelijk niet bij een levenslange gevangenisstraf. Tbs kan indien nodig onbeperkt verlengd worden. Het is dus mogelijk dat P. de rest van zijn leven vast blijft zitten.

P. hoorde het vonnis onbewogen aan. Het is nog niet duidelijk of hij er tegen in beroep gaat. De nabestaanden van Faber hopen dat hij daar vanaf ziet. „Zij willen het boek sluiten”, zei Ruth Jager, de advocaat van de familie.

De advocaten van P. lieten weten dat zij de uitspraak eerst willen bestuderen alvorens zij zich erover uitlaten.

Faber werd onder bedreiging van een mes verkracht en ontvoerd. Daarna knevelde en doodde hij haar. Volgens P. onbedoeld en in een opwelling toen ze om hulp schreeuwde. De rechter maakte gehakt van de verklaringen van P., die naar eigen zeggen continu in een opwelling zou hebben gehandeld.

De rechtbank sprak over „een web van leugens”, waarin P. ook nog eens de schuld van de gruwelijke feiten probeert af te schuiven op zijn slachtoffer. P. is pas verklaringen gaan afleggen toen hij was geconfronteerd met de resultaten van het politieonderzoek, niet uit medeleven met de nabestaanden van Faber, aldus de rechtbank.