Het saamhorigheidsgevoel dat de veteranen tijdens de gezamenlijke operatie ervaren helpt bij het herstel van fysieke en mentale trauma’s, is de gedachte achter het project. Onder andere de kameraadschap, het werken in de buitenlucht en het strategisch opereren tijdens het opgravingswerk herinnert op een positieve manier aan de diensttijd. Het initiatief werd in 2015 gestart door twee Britse archeologen die als militairen in Afghanistan hebben gediend.

Volgens Rod Eldridge, een voormalige verpleger uit het Britse leger die de veteranen tijdens de expeditie mentaal ondersteunt, is het project niet alleen bedoeld voor veteranen met een trauma: „Na diensttijd vallen sommigen in een gat en zijn ze gevoelig voor bijvoorbeeld depressie of verslaving. Een project als dit helpt hen nieuwe kanten van zichzelf te ontdekken en hun interesses uit te diepen.”

Aan de zoektocht, die dit jaar voor de derde keer is en tot 22 juli duurt, doen een kleine honderd mensen mee uit onder meer Engeland, België, Frankrijk, Italië, Denemarken en China. Onder hen zijn 45 veteranen. De anderen zijn archeologen, studenten, welzijnswerkers en andere mensen die het team ondersteunen. De Universiteit van Utrecht is een van de betrokken partijen.

Waterloo is volgens de archeologen een plek van grote militaire betekenis die opvallend weinig is onderzocht. Daardoor zijn er na ruim tweehonderd jaar nog veel misverstanden over de bloedige slag. De opgegraven resten worden gebruikt voor een reconstructie. Bij het bij elkaar leggen van de puzzelstukjes kunnen de archeologen putten uit de militaire kennis van de veteranen.

Het Veteraneninstituut vindt het mooi dat er aandacht is voor het welzijn van de veteranen. „Ze proberen het verleden van Waterloo bloot te leggen, met het doel om hun eigen verleden te verkennen”.