Het is een zomer als een uit duizend. Klimatologen spreken van een trend. Wen er maar vast aan. Ruim 35 jaar geleden waarschuwde de Club van Rome al voor de gevolgen van leven op te grote voet. Een jongere generatie schrok. Trok het zich aan. Zij het ten dele. Ouderen hadden het over linkse ideeën en smaalden van een geitenwollensokkengeroep. Toen kwam Parijs. Alarmbellen rinkelden. Er moet wat gebeuren. Niet alleen in opkomende en snel groeiende industrielanden zoals China en India. Nederland bungelt ergens onder aan de groene ranglijst. Wij blazen met elkaar iedere dag tonnen CO2 en moordend fijnstof de atmosfeer in. Onze welvaart heeft een prijs. Jaren werd de rekening bij anderen neergelegd. Maar nu worden we plotseling zelf bedreigd door een steeds sneller stijgende zeespiegel en boosaardige hoosbuien met vernietigend hagelgeweld en woedende stormwinden.

Vandaag presenteert de regering haar klimaatakkoord. Daarna volgt het zomerreces en gaat de winkel voor weken dicht. Morgen stappen de bewindslieden in het vliegtuig. Of stellen ze het voorbeeld van een duurzame vakantie? Kamperen in eigen land? Een trektocht door Drenthe? Te voet of ter fiets?

Ingrijpende maatregelen wachten. Houtkachel en gasfornuis kunnen naar de schroot. Oude en nieuwe diesels naar Roemenië, Bulgarije of Afrika. Warmtepompen zijn het alternatief. Meer windmolens en zonnepanelen. De energieconsumptie stijgt schrikbarend. Ook aan gedacht? Eet minder kaas, vlees, boter, eieren. De landbouw moet op de schop. Vergroenen en verduurzamen. Boeren worden zonneboeren. Zonneweiden verleppen niet, haten water. Vliegtuigen worden stiller en schoner. Maar die sector moet wel groeien. Toerisme bevorderd worden. Nog meer Chinezen naar Giethoorn, Hoge Veluwe en Neeltje Jans. Amsterdam is vol. Binnen afzienbare tijd zal het aantal vliegbewegingen verdubbeld zijn. Soms verdenk je de overheid van kortetermijndenken. Dan ben je blij dat Den Haag even dichtgaat.