Groter contrast dan tussen het Hoornbeeck en de Sunriseschool is ondenkbaar
Groter contrast is nauwelijks denkbaar. Twee scholen kwamen deze week over het voetlicht in het Reformatorisch Dagblad. De ene school opereert op mbo-niveau, de andere op primair niveau, basisonderwijs dus. De ene kan het zich permitteren om zichzelf reformatorisch te noemen, voor de andere is het al een waagstuk om zich –tegen de opvattingen van de kerk in– als christelijk te presenteren. De ene weet zich financieel gesteund door de overheid, de andere moet zonder enige subsidie het hoofd boven water houden. De ene heeft weliswaar een gesloten en de andere een open aannemingsbeleid, maar dat heeft veel met ieders eigen context te maken.
Een overeenkomst? Beide groeien –in procenten uitgedrukt– erg hard. Bij het Hoornbeeck College verdubbelde de afgelopen achttien jaar het aantal leerlingen, tot bijna 7000. Er zijn inmiddels op zes locaties 120 verschillende opleidingen mogelijk. Het is te verwachten dat de school verder groeit. Al negen keer op rij is de school uitgeroepen tot de beste mbo-school van Nederland. Dat trekt nieuwe leerlingen aan. Bovendien bevindt de school zich in een groeimarkt: de vraag naar vakmensen, naar handen-aan-het-bed, naar praktijkgericht opgeleide mensen neemt sterk toe.
De andere school, de Sunrise Christian School in het Schotse Glasgow, kende de afgelopen vier jaar ook een aanzienlijke groei. Het aantal leerlingen vervijfvoudigde van 5 naar 25. Er lijkt een verdere groei in te zitten en er wordt gekeken naar een tweede locatie in Glasgow. In de behoudende Schotse kerken wordt er nog wantrouwend aangekeken tegen christelijk onderwijs; het wordt gezien als een verzuiling die ten koste gaat van de opdracht een zoutend zout te zijn in de samenleving. Toch groeit de behoefte onder ouders aan een school met een positief-christelijke identiteit.
Met name gaat het de ouders –nog zo’n overeenkomst met het Hoornbeeck College– erom het Bijbelse onderwijs zo veel mogelijk te integreren in alle vakken, vanuit de gedachte dat bijvoorbeeld „history His Story” is.
Ondanks verschillen en dankzij alle overeenkomsten zal er –bij kennismaking met elkaar– zeker een hartelijke verbondenheid bestaan tussen deze scholen. Want de identiteit van het Hoornbeeck College (en ook de vele andere reformatorische scholen) en die van de Sunriseschool staat op hetzelfde Bijbelse fundament. Zoals ook reformatorische kerken zich verbonden weten met verschillende Schotse Schriftgetrouwe kerken.
Van de reformatorische scholen wordt gezegd dat ze (los van het geoormerkte overheidsgeld) zeer draagkrachtig zijn. Al verhindert de koopmansgeest om dat openlijk te bevestigen. Van de scholen is ook bekend dat ze over grenzen durven kijken en contacten met buitenlandse scholen niet schuwen. Niemand mag natuurlijk heersen over de middelen van een ander. Maar het lijkt ondenkbaar dat ‘Nederland’ dergelijke kleine Schotse plantjes zal laten wegkwijnen.
