Dat groene licht zou nog even op oranje staan, overigens. Want Trump wil eerst de ontmoeting met zijn Russische ambtgenoot Vladimir Poetin afwachten. Die staat gepland voor 15 juli, in de Finse hoofdstad Helsinki.

Tijdens die top zal de situatie in Syrië hoog op de agenda staan. De oorlog in het zuiden van het land is in alle hevigheid losgebarsten. Het regeringsleger van de Syrische president Assad is daar bezig, met Russische en Iraanse steun, de laatste verzetshaarden van rebellen op te ruimen.

De Verenigde Staten hebben zich al enige tijd geleden neergelegd bij het feit dat Assad in het zadel blijft. Ook de Russische bemoeienis met het conflict heeft Washington –zij het wellicht met de grootste mogelijke tegenzin– geaccepteerd.

De aanwezigheid van Iraanse troepen, en de daarmee gepaard gaande militaire opbouw in de regio door Teheran, is voor de Verenigde Staten echter een rode lijn. Het Witte Huis heeft gedreigd met „tegenmaatregelen” als de Iraanse eenheden zich niet snel terugtrekken.

Dat Amerikaanse dreigement lijkt vooralsnog loos alarm. De Russische luchtmacht is volop actief boven Zuid-Syrië en bovendien heeft Moskou geavanceerde luchtafweersystemen in de regio gestationeerd. Amerikaanse militaire actie houdt het risico van een directe confrontatie met Rusland in. En zo ver zal zelfs Trump het niet laten komen.

Daarom zal de Amerikaanse president eerst inzetten op het vertrek van de Iraanse troepen, gefaciliteerd door Rusland. Moskou is de enige die op dit moment effectieve invloed op Teheran kan uitoefenen.

Als die diplomatieke pogingen mislukken, zou Trump Israël definitief groen licht geven om het karwei zelf op te knappen, inclusief Amerikaanse steun in de vorm van financiën en militair materieel.

Dat laat enerzijds opnieuw zien dat de Amerikanen in dit deel van de wereld in feite al sinds enkele jaren aan de zijlijn staan. In tegenstelling tot de Russen, die hun bondgenoot Syrië voortvarend te hulp zijn geschoten – overigens met alle schendingen van het oorlogs- en humanitaire recht van dien.

Tegelijkertijd wordt in de Israëlische pers –terecht– enigszins smalend gereageerd op de toestemming van Trump om Iran aan te pakken. Deze man heeft nog geen oorlog meegemaakt. Dank u, Trump voor het groene licht, maar Israël heeft uw goedkeuring niet nodig, is zo ongeveer de teneur van de commentaren.

Als Israëls veiligheid en voortbestaan in het geding zijn, zal het in actie komen. Met of zonder groen licht van Trump.

Hoofdredactie