Scholten van Aschat prees het werk van Campert als „een spiegel van zijn tijd. Verschillende naoorlogse generaties zijn met zijn literatuur opgegroeid en verscheidene van zijn prachtige zinnen zijn gemeengoed geworden in menig huishouden. Met een ogenschijnlijke maar onnavolgbare eenvoud weet Campert een bijzonder levensgevoel te vangen.”

De Akademie van Kunsten riep de penning recent in het leven voor mensen die zich in Nederland zeer verdienstelijk hebben gemaakt voor de kunsten. Campert kreeg de eerste. De ‘Akademie van Kunstenpenning’, zoals de onderscheiding voluit heet, is ontworpen door Irma Boom en zal voortaan tweejaarlijks worden uitgereikt.

Remco Campert maakte eerder dit jaar bekend te stoppen met schrijven. „Hij is moe en oud en heeft genoeg geschreven”, liet zijn familie toen via De Bezige Bij weten.

Campert maakte naam als dichter, romancier en columnist. Sinds de jaren vijftig bouwde hij een aanzienlijk oeuvre op. Bekende werken zijn onder meer Het leven is vurrukkulluk uit 1961 en Een liefde in Parijs uit 2004. Het leven is vurrukkulluk is verfilmd.