Slachtoffers chroom-6 wantrouwen Defensie
Veel mensen die ooit werkten in onderhoudswerkplekken van het leger en daar ziek werden, wantrouwen Defensie. Dat bleek woensdag in Roermond tijdens een voorlichtingsbijeenkomst. Betrokkenen werden er bijgepraat over de compensatieregeling die Defensie treft met mensen die ziek werden door het werken met de zeer giftige stof chroom-6 in deze onderhoudswerkplaatsen, de zogenoemde POMS-sites. Maar de regeling van Defensie krijgt de handen van de (oud-)werknemers niet op elkaar, bleek in Roermond.
Allereerst omdat slechts een beperkt aantal ziekten wordt erkend als gevolg van werken met Chroom-6. Veel van de ongeveer honderd aanwezigen in zaal Het Forum klaagden over andere aandoeningen, die niet op het lijstje van erkende ziekten van Defensie staan. Naar een samenhang van deze aandoeningen met het werken in de zogenoemde POMS-sites van Defensie moet nog nader onderzoek gedaan worden, heette het. „Dan zijn we allemaal dood”, klonk daarop uit de zaal.
Voor veel aanwezigen was het werken in een POMS-site „een grote zwijnerij”, drukte een van hen het uit. Volgens de aanwezigen heeft Defensie sinds 1973 willens en wetens mensen blootgesteld aan kanker en andere dodelijke ziekten. Uit de verhalen van oud-werknemers blijkt dat zij zonder mondkapjes met de gevaarlijke stof moesten werken in nauwelijks geventileerde ruimtes. „Een misdrijf”, zeiden enkele aanwezigen die vinden dat Defensie voor de rechter gesleept moet worden. Ook zouden zorgverzekeraars ziektekosten van werknemers moeten verhalen op Defensie, werd geopperd.
Het gaat in de regeling van Defensie alleen over chroom-6. Niet over de gevolgen van werken met radio-actief uranium, benzeen en schoonmaakmiddelen in de POMS-sites. Bovendien moeten mensen bewijzen dat ze ziek werden door chroom-6. De compensatie kan variëren van 5.000 tot 40.000 euro smartengeld en een schadevergoeding van 3.850 euro. Een schijntje, aldus de zaal. „Het moet zo goedkoop mogelijk en zo weinig mogelijk mensen die er gebruik van kunnen maken”, verwoordde iemand de woede in de zaal, af te leiden uit het applaus.