Het logo van het symposium van studentenvereniging Depositum Custodi, zaterdag in Bodegraven, is een tandrad met daarbinnen biddende handen: maakbaarheid tegenover afhankelijkheid en overgave. In de eerste lezing ging Diederik van Dijk, directeur van de Nederlandse Patiëntenvereniging (NPV) en SGP-senator, in op het thema maakbaarheid.

„Als er één ding niet maakbaar is, dan is het ons geslacht. Maar in de doorvoering van genderneutraliteit maken fysieke kenmerken niet meer uit. „De wereld is zoals jij hem beleeft”, dat klinkt als de ultieme vorm van vrijheid. Maar mannelijk of vrouwelijk zijn gaat niet over cultuurbepaalde dingen zoals dat blauw een jongenskleur is. Het gaat om een orde die God in de schepping gelegd heeft.”

Als voorbeeld van de doorvoering van genderneutraliteit noemt Van Dijk de recente gerechtelijke uitspraak over het erkennen van een derde gender. „Die gaat niet puur over die ene persoon die met dat probleem te kampen heeft. Eigenlijk wordt de kleine groep transgenders in onze samenleving misbruikt voor de politieke emancipatieagenda. Als christenen moeten wij ons uitspreken tegen deze ideologie. En mogen we dankbaar zijn voor het verschil dat God schiep tussen man en vrouw. Kom er maar gerust voor uit dat moeders het beste kunnen zorgen voor jonge kinderen. Laat zien hoe goed Gods ordeningen zijn in je huwelijk en de manier waarop je je kleedt. Met de hervormde theoloog Aalders zeg ik: „Breng de tegenstelling naar voren die er is tussen Evangelie en wereld, tussen licht en donker, tussen waarheid en leugen.””

Leiding

De hervormde predikant J. A. W. Verhoeven ging in zijn lezing in op het tegenovergestelde van maakbaarheid: overgave. Hij belichtte het thema vanuit een vraag die bij veel studenten leeft: „Hoe leidt God ons leven, wat is Zijn plan met mij?” „Die vraag is te groot voor ons en het is niet vruchtbaar om te zoeken naar een antwoord. Op z’n hoogst kun je daarover aan het eind van je leven iets zeggen. Stel je op voorhand beschikbaar voor God, om elke dag nederig, gehoorzaam en verwachtingsvol Zijn weg te zoeken.”

In de zoektocht naar een evenwicht tussen Gods voorzienigheid en menselijke verantwoordelijkheid blijft geloven „iets van een sprong houden. De theologie is geen wiskunde, waarbij je in procenten uit kunt drukken wie welk aandeel heeft in de loop van de wereldgeschiedenis en in ons persoonlijk leven. God houdt de hele kosmos in Zijn hand, maar drukt onze verantwoordelijkheid niet dood. Hij gaat met ons om als in een verbond. Om te geloven dat je in Gods handen veilig bent, moet je Zijn hart kennen. Dan spreek je niet afstandelijk over ”het Opperwezen”, maar heb je het met de Nederlandse Geloofsbelijdenis over een goedertieren hemelse Vader.”

Gehoorzaamheid

Het zicht op God als Vader vraagt ook gehoorzaamheid, aldus ds. Verhoeven. „Je bent vrijgesteld tot dienst. We willen vaak graag onder onze roeping uit. Calvijn en Bonhoeffer vroegen er niet om om profetisch te spreken. Maar ze werden geleid in een spoor van gehoorzaamheid en gerechtigheid. Voorzienigheid is het licht op je pad waar Psalm 119 van spreekt. Een klein lampje dat je vastmaakte aan je been en dat net het pad voor je verlicht. Dat er verderop een ravijn is, dat zie je nog niet. We moeten leren om God niet mee te nemen op onze weg. Hij moet ons meenemen op Zijn weg. Dan kan je weg anders lopen dan je wenst, als je maar achter Christus aan loopt.”