De scheidend synodepreses van de Free Presbyterian Church of Scotland (FPCS) hoopt vrijdag 88 jaar te worden. Ondanks zijn hoge leeftijd is hij nog een actief dienende predikant. Sinds 2004 staat hij in Londen. Voordien was hij bijna 35 jaar predikant in Stornoway, op het eiland Lewis. Dat maakt deel uit van de Hebriden, een eilandengroep in het uiterste noorden van Schotland.

De veranderingen die op de zeer kerkelijke Hebriden plaatshebben, staan voor de predikant symbool voor de ontwikkelingen in de Britse samenleving. „Dat er nota bene in Stornoway een moskee wordt gebouwd, zoals deze maand bekend werd, had ik nooit voor mogelijk gehouden.”

Hoewel de FPCS geen aandacht besteedt aan het 125-jarig bestaan van het kerkgenootschap, stond ds. MacLeod tijdens zijn preek bij de opening van de synode dinsdagavond wel stil bij de totstandkoming van de FPCS. In 1893 scheidden twee predikanten zich af van de Free Church of Scotland (FCS), omdat dat kerkgenootschap in hun ogen afweek van de belijdenis van Westminster.

De FPCS heeft inmiddels wereldwijd enkele tientallen gemeenten. „Al vrijwel vanaf het begin werden er gemeenten buiten Schotland gesticht. De gemeente van Londen bestaat al sinds 1897”, licht ds. MacLeod toe. De band met Nederland is ook via het internationale werk van de FPCS ontstaan. Sinds de jaren 60 wordt jaarlijks de Mbuma-zendingsdag gehouden, waarbij de FPCS ook een predikant afvaardigt. Vorige maand was dat ds. I. D. MacDonald uit Portree.

Ds. MacLeod bezocht de Mbuma-zendingsdag meermalen. Toen hij daarvoor enkele jaren geleden op zondag in Nederland was, ging hij tweemaal voor in de oud gereformeerde gemeente in Utrecht. „De taal vormde geen enkele barrière. Diaken C. van Haaften was tijdens de diensten de tolk.”

Rustig

Het afgelopen jaar was volgens ds. MacLeod een rustig jaar voor de FPCS. „Er hebben zich gelukkig geen zaken van kerkelijke tucht voorgedaan die op synodeniveau besproken moesten worden.” Ds. MacLeod heeft veel ervaring als lid van de synode van de FPCS. In 1985 was hij ook preses en van 1995 tot 2016 was hij scriba. De plaats van vergadering van de synode is dit jaar de Saint Jude’s Church in Glasgow. „In de oneven jaren vergaderen we in Inverness, in de Schotse Hooglanden. In de even jaren komen we bijeen in Glasgow. Zo hoeven de afgevaardigden uit het noorden niet elk jaar naar het zuiden te reizen.”

Naast de kerk in Glasgow bevindt zich de bibliotheek van de FPCS. Daar staan de nodige boeken van Schotse schrijvers. „Veel van die werken zijn echter onbekend in Schotland. Ik vermoed dat de Erskines en Boston in Nederland bekender zijn.”

In het straatbeeld van Glasgow wijzen straatnamen en een standbeeld nog op de invloed van John Knox. De stad is daarnaast bekend door de preken van Andrew Gray, die voorging in de Glasgow Cathedral. Hij overleed in 1656 in de leeftijd van 22 jaar.

De tijden zijn echter veranderd. De Schotse gereformeerde kerk is klein geworden. „Het is een trieste situatie”, constateert ds. MacLeod. „De naam van God wordt overal gelasterd.”

Veroordelen

Toch wordt de FPCS volgens ds. MacLeod wel steeds zichtbaarder in de samenleving. „Vooral wanneer wij de regering veroordelen als zij verkeerde wetten aanneemt. Zo hebben wij geprotesteerd tegen de ontheiliging van de rustdag en tegen de legalisering van het homohuwelijk.”

De predikant wijst naar het synoderapport dat op tafel ligt. Daarin staat een overzicht van de bezwaarschriften die de FPCS in 2017 naar de overheid heeft gestuurd. „Op de meeste bezwaren is geen enkele reactie gegeven.”

De boodschap van de FPCS voor de Britse regering is volgens ds. MacLeod „zeer duidelijk.” De kerk roept de regering ertoe op het Evangelie van Christus te bevorderen en wetten uit te vaardigen die in lijn zijn met Gods Woord.

Wat dat betreft ziet de predikant in de laatste verkiezingsuitslag een teken van Gods voorzienigheid. „De protestantse Noord-Ierse DUP verleent gedoogsteun aan de regering. Zij kan, als ze wil, de regering naar huis sturen als er wetten worden aangenomen die zij afkeurt.”