De gendarmerie heeft laten weten dat inmiddels twee mogelijk vindplaatsen „met precisie" zijn aangewezen.

De Franse en Belgische justitie hopen dat met de aanwijzingen van de verdachte de begraafplaats wordt gevonden van zeker twee van Fournirets slachtoffers in de nabijheid van het kasteel. Dat staat enkele kilometers van de Belgische grens, even ten noordwesten van de Franse plaats Sedan. De opgravingen beginnen zaterdag.

De Belgische en Franse autoriteiten hebben specialisten gestuurd om eventuele stoffelijke resten te identificeren. Zo is de Belgische specialist Joan de Winne ter plaatse. Zijn deskundigheid als lid het federale identificatieteam leverde hem de bijnaam Joan De Neus op.

De omvang van Fournirets misdaden is vooralsnog onduidelijk omdat veel slachtoffers vooralsnog niet zijn teruggevonden. Twee moorden die Fourniret heeft bekend, werden aan andere moordenaars toegeschreven.

De verdachte, die zaterdag bijvoorbeeeld door de krant le Figaro tot het Monster van de Ardennen werd bestempeld, heeft verklaard dat twee van zijn slachtoffers bij het kasteel zijn begraven.

Het gaat om de 22–jarige Franse studente Jeanne–Marie Desramault die voor het laatst is gesignaleerd voor het station van Charlevile–Mézières in juni 1989. En verder het 12–jarige Belgische meisje Elisabeth Brichet dat in december 1989 niet ver van haar huis in Saint–Servais bij Namen werd ontvoerd en spoorloos verdween.

Fourniret werd een jaar geleden in België aangehouden na de ontvoering van een 13–jarig meisje. Hij bekende afgelopen week negen moorden, nadat zijn vrouw hem van een reeks moorden had beschuldigd.

De zaak heeft ook tot beroering geleid bij de justitiële autoriteiten in de Europese Unie. De samenwerking blijkt bedroevend. Fourniret is sinds 1966 verscheidene malen wegens ernstige zedendelicten en geweldplegingen in Frankrijk veroordeeld. Zijn enorme strafblad bleek enkele kilometers noordelijker in België onbekend. Hij vestigde zich daar begin jaren negentig.

In 1993 moest Fourniret een verklaring „van goede zeden" overleggen voor een baantje bij de Belgische gemeente Sart–Custinne. In de computersystemen voor de landen van het Verdrag van Schengen bleek hij helemaal geen strafblad te hebben. Indien de burgemeester echt meer over de sollicitant had willen weten, dan had hij zich via het Belgische Openbaar Ministerie met een verzoek om nadere informatie moeten wenden tot de Franse justitie.

Na zijn arrestatie in 2003 in België druppelde slechts schaarse informatie door vanuit Frankrijk. De Franse justitie meldde aanvankelijk slechts dat hij in 1991 was veroordeeld in Verdum wegens een gewelddadige poging tot verkrachting. Drie voorafgaande veroordelingen wegens geweldadige verkrachtingen van minderjarigen, werden vergeten. Samenwerking tussen de Europese instanties komt kennelijk vooralsnog pas moeizaam op gang als het te laat is, zo meende zaterdag le Figaro.