Een dergelijke voorgedrukte tekst voldoet niet aan de eisen die de Wet op de lijkbezorging stelt aan officiële beschikkingen.

Dat bepaalde de voorzieningenrechter van de rechtbank in Arnhem vrijdag. De rechter deed uitspraak in een geding tussen de vriendin van een 73-jarige, overleden man en zijn vroegere familie. De vriendin eiste op grond van een ingevuld wensenboekje voor de uitvaart de as van haar vriend op om er in de Verenigde Staten een diamant van te laten maken. De voorzieningenrechter wees die eis af.

Art. 19 van de Wet op de lijkbezorging bepaalt dat iemand in een notariële akte of in een eigenhandig geschreven, in bijzijn van getuigen ondertekende verklaring zijn wensen rondom overlijden en begraven mag vastleggen. De overleden vriend kruiste enkele mogelijkheden in het boekje van de uitvaartvereniging aan. Volgens de rechter zijn die handgeschreven gedeelten zonder de voorgedrukte tekst geen volledige verklaring en daarom niet rechtsgeldig.

De overleden man vulde het boekje twaalf dagen voor zijn dood in. De rechtbank is het met de stiefzoon van de man en diens moeder eens dat in het boekje verschillende handschriften zijn gebruikt. Het is volgens de rechtbank de vraag of een van die handschriften wel van de overleden man is. Bovendien staat in het boekje niets over het laten maken van een diamant.

De vriendin moet daarom toestaan dat de as wordt verstrooid. De rechter ziet wel in dat met het verstrooien een eventuele verdere procesgang zinloos wordt. Maar de rechter acht het uitgesloten dat de vrouw in een andere procedure wel toestemming krijgt voor het laten maken van een diamant.

Bij de asverstrooiing mag de stiefzoon van de overleden man aanwezig zijn, maar zijn moeder, tevens ex-vrouw van de overledene, niet. De vriendin stemde al eerder toe in verstrooiing, maar liet de politie opdraven toen daarbij tegen de afspraken in ook de ex-vrouw verscheen. De as is daarna in bewaring gegeven bij het beoogde strooiveld. De vriendin en de stiefzoon moeten van de rechter samen een datum voor de verstrooiing bepalen en samen de proceskosten dragen.