Op bezoek bij Stéphanos

PROJECT ZUID-MALAWI Op bezoek bij projecten van Stéphanos

’s Morgens vroeg vertrekken we vanaf het weeshuisterrein in Chilangoma. We hebben een reis van 220 kilometer voor de boeg en we ontwijken alle dieren met vier poten. Alles met vleugels mag zelf het initiatief nemen om uit de buurt te blijven. We gaan op weg naar Chikwawa, waar Stéphanos een Familie Adoptie Programma (FAP) heeft. We zijn van plan om de irrigatieprojecten te bezoeken, ook zullen we een veldwerker ter plaatse spreken over de ontwikkeling van de sponsorkinderen en hun families.

Altijd zien we onderweg hetzelfde beeld: kleine kinderen dragen grote zware emmers op hun hoofd. Ik schreeuw nog even: „Let op de tijd, want de school begint over een uurtje!” Maar ik word glimlachend begroet. Water en eten hebben voorrang.

Ik kom de meester tegen, op de fiets met drie kinderen achterop. Het is duidelijk dat hij van kinderen houdt. Daarna zie ik een groepje kinderen, in de frisse Stéphanoskleuren oranje en blauw. Ze joelen me wat na en de duimen gaan omhoog. We zijn één familie –met vele kinderen en studenten– in het Stéphanosgebied. Daar komen we voor uit en we zijn er bijzonder dankbaar voor.

Op de zandweg, dichtbij ons terrein, ontmoet ik een tegenligger. En inderdaad, dat moet wel een auto van Stéphanos zijn. Er zijn zestien werknemers opgehaald in de stad. De dag kan beginnen in het Stéphanosdorp.

Via de fantastische groene theevelden verlaat ik de heuvels. De zwoegende theeplukkers gaan gebukt onder hun zware manden met geoogste thee. Je leest het van de gezichten af en daarom durf ik geen foto te maken.

Het kleuterschooltje hoor je al van ver door het gejoel van de kinderen. Meestal zijn er wachtende grootouders, onder de boom, die voor een weeskind zorgen. Uit de kookpotten komt stoom; de witte maïspap wordt zichtbaar. Ons Familie Adoptie Programma draait op volle toeren en steunt oma, kind, tuin en geit.

De Shire-rivier is bereikt en altijd heb ik de neiging om een minuut stilte in acht te nemen om over de geschiedenis van deze machtige rivier na te denken. Daar trokken de eerste zendelingen door. De landbouwgrond wordt gevoed door de altijd aanwezige stroom water. Met het dagelijks zonnetje erbij hebben we energie en kunnen we moderne pompen laten draaien voor onze irrigatieprojecten.

We zijn dankbaar, want dagelijks mag Stéphanos hier meer dan 7000 kinderen helpen door middel van ontwikkelingshulp en (Bijbels) onderwijs.

PROJECT MIDDEN-MALAWI Een dagje naar een dorp

’s Morgens om zes uur gaat de wekker. Vandaag werken we in verschillende dorpjes, samen met twee Malawiaanse collega’s. Deze morgen trainen we jongens van de tienerclub. Ze luisteren naar de uitleg over de rode pagina van het woordeloze boek. Deze pagina vertelt waarom de Heere Jezus moest lijden, sterven en opstaan en wat dit betekent voor ons.

Na een verwerkingsspel gaan we naar een voorbeeldtuin, waar de maïs er mooi bijstaat. Na een training sluiten we de ochtend af.

We gaan terug naar het dorp en hebben een gesprek. De dorpsbewoners laten bepaalde werkzaamheden liggen. Het blijkt dat ze bang zijn dat tovernaars hen vermoorden omdat ze zich teveel ontwikkelen. Collega Isaac vertelt uit de Bijbel, over Daniël en zijn vrienden. God zal hen verlossen. En indien niet, ze zullen toch niet voor het beeld buigen. Zo mogen wij deze mensen ook vertellen van God, Die machtiger is dan de toverdokters.

We sluiten de dag af en ik rij richting Lilongwe, vol gedachten en gebeden voor deze mensen. Bidt u mee?

PROJECT ZAMBIA Veldwerkers op pad

Zambia, het buurland van Malawi, is een groot, uitgestrekt land. Zo’n 200 kilometer van de grens van Malawi bevindt zich het project van stichting Stéphanos.

Vanaf de compound trekken wij, de drie veldwerkers van het Stéphanos Zambia Team, bijna dagelijks de omliggende dorpen in. Hobbelend over zandwegen arriveren we in dorpen met lemen huizen. Bij de waterputten is veel bedrijvigheid, kinderen spelen buiten en geiten en kippen lopen rond.

In vrijwel ieder dorp is wel een kerk, en soms meerdere. We helpen deze kerken met het opzetten en aansturen van zondagsscholen. Essentieel hierbij is het geven van trainingen aan zondagsschoolleiders. Stap voor stap worden deze volwassenen aan de hand genomen, de Bijbel door. Ze leren hoe ze eenvoudig een Bijbelverhaal aan kinderen kunnen vertellen.

In verschillende dorpen wordt er al zondagsschool gegeven. Kinderen zingen uit volle borst, dreunen een Bijbeltekst op, luisteren naar een Bijbelverhaal en maken een kleurplaatje. En als we niet met dit kinderwerk bezig zijn, dan is het wel met jongeren. Of we geven volwassenen alfabetiseringslessen.

Meer informatie over de projecten van Stéphanos:

Annemieke Treur, Anneke van Asselt en Irene Swets, Petauke

Meer informatie over de projecten van Stéphanos: stephanos.nl/wat-we-doen