Het was voor Israël zowel politiek als militair gezien een prachtige week. Jarenlang heeft de Israëlische premier Benjamin Netanyahu gewaarschuwd voor de nucleaire bewapening van Iran. Hij had geen goed woord over voor het nucleaire akkoord dat de P5+1 (de VS, Rusland, China, Groot-Brittannië, Frankrijk en Duitsland) in 2015 met Iran sloot. Die deal bepaalt dat Iran zijn nucleaire activiteiten zou beperken, in ruil voor opheffing van sancties.

Netanyahu zei dat het akkoord Iran juist de mogelijkheid biedt voorbereidingen te treffen om straks nucleaire wapens te produceren. Deze week behaalde de Israëlische premier een grote diplomatieke overwinning, toen president Trump besloot dat de VS zich zullen terugtrekken uit de Irandeal en dat ze de sancties tegen Iran zullen vernieuwen.

Wapenleveranties

Israëlische politieke en militaire leiders hebben er de afgelopen tijd wel andere zorgen bij gekregen. Twee ontwikkelingen in Syrië zijn hun een doorn in het oog. De eerste zijn de Iraanse wapenleveranties aan het Hezbollah-leger in Libanon via Syrië. De tweede zijn de pogingen van Iran om in dat land militaire bases op te richten.

De tientallen bombardementen die de Israëlische luchtmacht de afgelopen jaren in Syrië heeft uitgevoerd, waren erop gericht om deze ontwikkelingen te keren.

Israël wil niet dezelfde fout maken als in 2006. Toen voerde het land oorlog met de door Iran gesteunde Hezbollahstrijders. Het leger van die sjiitische beweging heeft zich sindsdien snel kunnen herbewapenen. Inmiddels zou Hezbollah in Libanon meer dan 100.000 raketten hebben die bestemd zijn voor Israëlische burgers. Israël wil voorkomen dat Iran na de huidige strijd in Syrië ook dat land kan gebruiken voor een aanval.

Bij de Israëlische aanvallen van dinsdag op een Iraanse legerbasis bij Damascus werden Iraniërs getroffen. Iran schreef ook de aanval van 9 april op de Syrische luchtmachtbasis T-4 aan Israël toe. Daar vielen doden bij, waarvoor Iran wraak zwoer.

Deze week kwam die wraak. De burgerbescherming van het Israëlische leger gaf dinsdagavond op grond van inlichtingen al de opdracht om de publieke schuilkelders op de Golanhoogte te openen. Even na middernacht donderdag klonken de sirenes in een aantal woonplaatsen op de Golan. De Iraanse Revolutionaire Garde vuurde vanuit Syrië twintig raketten af. Daarvan kwamen er zestien op Syrisch grondgebied terecht. Het Israëlische raketafweersysteem hield vier andere tegen. De aanval werd een fiasco.

Toch was de aanval een aanleiding voor een massieve Israëlische tegenaanval op de Iraanse Revolutionaire Garde in Syrië. Israëlische vliegtuigen vielen meer dan vijftig Iraanse doelen aan. Het ging om het omvangrijkste bombardement op Syrië in jaren. De vliegtuigen bestookten opslagplaatsen voor munitie, centra voor logistiek en inlichtingen, militaire posities en andere doelen. Volgens de Israëlische minister Avigdor Lieberman (Defensie) zijn vrijwel alle Iraanse posities in Syrië uitgeschakeld. Het Syrische leger kreeg eveneens klappen. De Israëlische luchtmacht verwoestte ook de luchtafweerbatterijen die de Syriërs inzetten.

Onvoldoende voorbereid

Het zou echter onjuist zijn om de gebeurtenissen op de Golanhoogvlakte als al te dramatisch op te vatten. De scholen bleven gewoon open en ieder ging naar zijn werk. Burgers op de Golan spraken met elkaar over de gebeurtenissen. Voor Israëliërs elders in het land is het echter een ver-van-mijn-bedshow, in de noordoostelijke hoek van het land.

Israël hoopt dat het nu allemaal afgelopen is. Maar het is niet gezegd dat Teheran er ook zo over denkt. Iran beschikt over zwaardere en betere wapens dan die het deze week etaleerde. Bovendien kan het proberen om een Israëlisch doel in het buitenland –zoals een ambassade– te treffen.

Een groot probleem voor Israël ontstaat echter pas als Hezbollah zich met de strijd gaat bemoeien en raketten op Israëlische steden afschiet. Deskundigen zeggen dat de burgerbescherming onvoldoende voorbereid is op een dergelijke aanval.