Gereformeerde Bond: Gods hand in stichting staat Israël
De Gereformeerde Bond (GB) in de Protestantse Kerk in Nederland ziet het uitroepen van de onafhankelijkheid van de staat Israël in 1948 als een „historisch moment”, een teken van Gods trouw voor Zijn volk. „Ook al was de stichting van de staat Israël een seculier initiatief, toch geloven we dat God Zijn hand erin had.”
Christenen weten zich „onopgeefbaar verbonden” met Israël, zo schrijft ds. H. Liefting uit Gouda in de vrijdag verschenen GB-themabrochure ”Israël, 70 jaar een staat”. Maar er is wel sprake van een „kritische solidariteit.” In staatkundig opzicht „is ook Israël niet vlekkeloos.”
Volgens de Gereformeerde Bond bestaat er een innige relatie tussen Israël en Gods verkiezing en belofte. „Nadat de Heere namelijk Abraham geroepen had en deze in gehoorzaamheid zijn thuis had verlaten en in de diaspora terecht was gekomen, beloofde de Heere hem en zijn nageslacht het land Kanaän om daar te wonen.”
De beloften over de Messias zijn in Jezus Christus vervuld. „Maar het verbond met Abram uit Genesis 15 en 17 is nooit herroepen en is nog steeds geldig. Hierop is het bestaan van het Joodse volk en de relatie met het land gebaseerd.”
De Gereformeerde Bond signaleert dat de stroom Joden die ‘thuiskomt’, nog steeds gestaag doorgaat. „Iets wat wij mensen niet zozeer hoeven te organiseren. God volvoert Zijn plannen, dwars door de gerichten heen. Zijn roeping en verkiezing zijn onberouwelijk. Daarin is het ons gebed of Israël haar roeping, om tot zegen te zijn voor de wereld, inclusief de Palestijnen, zal vervullen.”
Er is daarnaast sprake van een „geestelijke tegoed” voor Israël. „Als de volheid der heidenen zal ingaan, zal heel Israël, de volheid oftewel de volle oogst van Israël, zalig worden. Romeinen 11 is het grote loflied op de trouw van Israëls God.”