Tijdens de vier weken durende voorbereidingscursus wordt het al een stuk concreter, en langzaam krijg ik een indruk van Irak en zijn bevolking. We worden uitgebreid voorgelicht over de geschiedenis van Irak, het klimaat, de gezondheidsrisico’s, de Arabische cultuur en zijn gewoontes en de islam. Ook over de spanningen die momenteel in het vroegere Mesopotamië heersen, worden we ingelicht. Dat het geen ”funtrip” zal zijn, is duidelijk.

In Irak heerst een woestijnklimaat met een zeer geringe hoeveelheid neerslag en temperaturen van rond 45 graden in de zomer, de periode waarin wij uitgezonden zullen worden. In de maanden juni en juli komen regelmatig heftige zand- en stuifstormen voor en er is in deze periode nauwelijks bewolking of neerslag.

Voor je gezondheid brengt dit alles een zeker risico mee. Wanneer je overdag verzuimt per uur ongeveer een liter water te drinken, heb je een grote kans op uitdroging. Ook is er het gevaar van voedselinfecties en -vergiftiging. De insecten bezorgen af en toe malaria (door muskieten) of leishmaniasis (door zandvliegjes), een ziekte die zich in verschillende vormen kan manifesteren, onder andere door zweren of hoge koortsen. Naast de warmte vormt ook het zonlicht een extra risico. We krijgen de volgende tips mee: bedek je huid, gebruik een goede zonnebril, hoofdbedekking en zonnebrandcrème en blijf vooral zo veel mogelijk uit de zon.

Voor contact met de bevolking geldt een speciale gebruiksaanwijzing. Het is bijvoorbeeld belangrijk in de omgang met Irakezen nooit je linkerhand te gebruiken. Dit omdat men in de Arabische wereld na een toiletbezoek de linkerhand gebruikt in plaats van wc-papier. Daarbij komt nog dat Irakezen meestal uit een gemeenschappelijke schaal met de hand voedsel eten. We moeten niet raar opkijken als opeens iedereen genoeg heeft gegeten nadat we met onze linkerhand in de schaal hebben zitten wroeten. Gelukkig ben ik rechts.

Ook is het niet handig om in het huis van een Irakees zijn kinderen of bezittingen te prijzen. Zij geloven namelijk dat ”het boze oog” door jaloezie geactiveerd wordt. Een kind zou ten gevolge daarvan bijvoorbeeld ziek kunnen worden. Dit bijgeloof gaat zelfs zo ver dat mensen bij een kraambezoek tegen de trotse ouders zeggen: „Wat hebben jullie een vreselijk lelijk kind gekregen!”

Het beeld dat de Irakezen van ons hebben, is voornamelijk gebaseerd op Amerikaanse tv-series. Ze zullen raar opkijken als blijkt dat wij níet om de vijf minuten een glas whisky achteroverslaan.

Na vier weken cursus heb ik er echt zin in gekregen. Over drie dagen vertrekken we. Naar een land vol onrust waar de hitte op je valt.”