Tien tegen een: wie op internet zoekt op het begrip evangelical, komt niet uit bij zending en evangelisatie maar bij de Amerikaanse president Trump. Dat feit illustreert dat Amerikaanse evangelicals en aanhangers van Trump op één hoop worden gegooid. Niet helemaal verwonderlijk, want nog steeds steunt 78 procent van de –vooral blanke– evangelicals de president. Ondanks alles wat er in het achterliggende jaar is gepasseerd, is dat maar 3 procent minder dan bij de verkiezingen van november 2016.

De vijftig vooraanstaande evangelicalen vergaderden in Wheaton, een voorstad van Chicago, over de vraag hoe het verder moet met de evangelicale beweging in Amerika. Voor hen moet het isgelijkteken weg dat er nu in de publieke opinie en in de media staat tussen evangelical en trumpisme.

Aanleiding

Hoewel geen enkele inleider de naam van de president in de mond nam, geeft Doug Birdsall, leider van de Lausannebeweging in de VS en een van de organisatoren, toe dat het optreden van Trump de aanleiding was voor de conferentie. Het gespreksonderwerp in Wheaton was: hoe kan het evengalicalisme worden gepeld uit de cocon van politiek en worden teruggeleid naar de centrale vragen van het geloof? „Jezus kwam niet op aarde om een of andere politieke leider te steunen. Hij zei juist dat Zijn rijk niet van deze wereld is. Dat is een kernpunt uit het Evangelie. Het gaat om het geloof in Jezus Christus als Redder van zondaren. Daar moeten we naar terug”, aldus Birdsall.

Onder de vijftig aanwezigen waren bekende evangelicale voorgangers zoals Ed Stetzer, rector van Wheaton College, zijn collega Mark Labberton van Fuller Seminary, A. R. Bernard van een megakerk in New York en de ook in Nederland bekende predikant Tim Keller.

Geloof en politiek

Laatstgenoemde waarschuwde recent in een essay in The New Yorker dat in de VS geloof en politiek te vaak door elkaar heen lopen. Volgens hem zijn de hedendaagse evangelicals kwetsbaarder voor politieke bewegingen die opkomen voor het eigenbelang „zelfs wanneer die tegen de Bijbelse leer indruisen.” Keller noemde daarbij als voorbeelden de opvang van immigranten en de zorg voor armen.

Keller vindt het de wereld op zijn kop als mensen denken dat geloof „eerst en vooral gaat over politiek. Geloof gaat eerst over je eigen innerlijk. Die persoonlijke vernieuwing heeft effect op de buitenwereld.”

Tweede gevaar is volgens Keller de gedachte dat je als Bijbelgetrouwe christen veiliger bent wanneer er een uitgesproken rechtse politicus aan het roer staat dan wanneer een links georiënteerde president regeert. „Bij geen van beiden is een christen, of breder: een mens, echt veilig. Onder Obama was er de angst dat de godsdienstvrijheid onder druk kwam. Die zorg was er ook wanneer Hillary Clinton president zou worden. Maar onder een rechtse politicus staat de Bijbelse plicht tot naastenliefde onder druk. Het gebod om de vluchtelingen onderdak te geven en de armen te gedenken kom nu in de knel”, aldus Keller.

In evangelicale kringen in de VS is ook kritiek op de conferentie in Wheaton, met name uit de hoek van voorgangers die Trump steunen. Zij laken het besloten karakter en vooral het feit dat niemand uit hun groep is uitgenodigd. Richard Land, voormalig voorzitter van de ethische commissie van de Zuidelijke Baptisten, zegt dat de gastenlijst vooral bestaat uit „progressieve voorgangers die als enig doel hebben de evangelicals die Trump steunen te marginaliseren.” Land vindt het een aanfluiting dat Franklin Graham, zoon van de recent overleden prediker Billy Graham en directeur van de gelijknamige evangelisatiebeweging, niet is uitgenodigd. Ook de baptist Robert Jeffress, lid van de evangelicale raad van Trump, is niet gevraagd. Hij noemt de huidige president, „ondanks zijn soms immorele gedrag de meest godsdienstige president die Amerika ooit heeft gehad.”

Congresganger Labberton constateert dat Trump in ieder geval één ding heeft bereikt: verdeeldheid onder christenen die beweren zich door de Bijbel te laten gezeggen. „Dat is triest. Het christelijke geloof verliest daardoor zijn zeggingskracht. Daarom moet er een omkeer komen. Daarover hebben we in Wheaton gesproken.”