Directeur J. Beijering van De Westerkim is er duidelijk over: niemand anders van mevrouw Van Andel zélf bepaalt wat er vandaag allemaal niet en wel gebeurt. Een receptie voor alle medebewoners van het verzorgingshuis bijvoorbeeld, of een ontmoeting met de wereldpers? Mevrouw Van Andel houdt zélf de touwtjes in handen. „Ze geniet van alle aandacht”, aldus Beijering.

Rondom De Westerkim verzamelen zich dinsdagmiddag enkele honderden mensen om getuige te zijn van de festiviteiten. Zo wordt de straat waar het verzorgingshuis aan staat tijdelijk omgedoopt tot Hendrikje van Andelstraat. In heel Hoogeveen hangt tegelijkertijd de vlag uit. De route van de snelweg A28 naar het verzorgingshuis is versierd. Op in totaal 114 billboards vermeldt de Hoogeveensche Courant de belangrijkste gebeurtenissen uit ieder levensjaar van Van Andel.

Rond twee uur is het zover: De 114-jarige wordt de grote zaal van De Westerkim binnengereden. Ze draagt voor de gelegenheid een zeegroene jurk met een wit gebreid vest. Op de revers prijkt een fraaie corsage. Al 113 keer eerder vierde Van Andel op 29 juni feest. De voorsprong die ze heeft op prins Bernhard -die op dezelfde datum verjaart- is waarschijnlijk blijvend. Ook vandaag heeft ze er weer zin in, meldt ze. „Ik vind het heel fijn wat er allemaal wordt georganiseerd.”

Voordat Van Andel een heuse persconferentie geeft, lopen hoogwaardigheidsbekleders af en aan om haar te feliciteren. Commissaris der Koningin Ter Beek is er, een kamerheer van Hare Majesteit en natuurlijk burgemeester Urlings van Hoogeveen. De eerste heeft 114 rumbonen meegenomen als geschenk. „Heerlijk”, aldus Van Andel. „Daar kan ik nog 114 dagen lang van genieten.” De kamerheer brengt een enorme fruitmand mee en brengt „de complimenten” over van koningin Beatrix. „Bedankt u de Koningin alstublieft”, zegt Van Andel.

De burgemeester ten slotte speldt de jubilaris een erepenning op van de gemeente Hoogeveen. „Een wat?” wil de 114-jarige weten. „Een penning”, zegt neef Ramon Schipper, die haar begeleidt. „Prachtig”, zegt Van Andel. De neef moet er ook aan te pas komen om te informeren of de burgemeester haar een zoen mag geven. „Dat mag hij”, is na drie keer vragen het antwoord.

Na alle plichtplegingen beantwoordt Van Andel met zichtbaar genoegen de vragen die de verzamelde wereldpers op haar afvuurt. Zelfs uit Japan is een cameraploeg overgevlogen om de jubilaris te filmen. Onvermijdelijk gaan de meeste vragen over voetbal. Immers: Van Andel is een hartstochtelijk supporter van Ajax, de hoofdstedelijke betaaldvoetbalclub. Maar ook over de prestaties van het Nederlands elftal tijdens de Europese Kampioenschappen voetbal durft ze haar licht te laten schijnen. „Ik weet nog niet zo zeker of ze de volgende wedstrijd wel winnen”, zegt ze. „Maar ik ben geen deskundige”, voegt ze er lachend aan toe.

Wat het geheim is van haar ouderdom wil Van Andel best kwijt. Ze eet iedere dag een haring en drinkt een glas sinaasappelsap. En verder? „Ademhalen”, klinkt het opgewekt.

Maar denkt ze bij het klimmen der jaren ook na over hoe haar toekomst na dit leven is? Neef Ramon Schipper weigert die vraag door te spelen. „Dat past niet in de sfeer van vandaag”, meent hij.