Dat de wetenschapper (1632 -1723) de lenzen had geslepen, kon namelijk bijna niemand geloven. „Gezien de ongeëvenaarde kwaliteit van de microscoopbeelden die Van Leeuwenhoek produceerde, is dat altijd voor praktisch onmogelijk gehouden. Kleine lenzen met de hand zo goed slijpen was eenvoudig een brug te ver”, aldus de onderzoekers over de tot op heden gangbare opvatting. Van Leeuwenhoek zaaide zelf ook nog eens verwarring, door in 1711 te vertellen dat hij zo’n bijzondere glasblaasmethode had uitgevonden.

Op het raadsel is nu een nieuwe techniek losgelaten, neutronentomografie, die het mogelijk maakte een beeld op te bouwen van het binnenste van zo’n originele microscoop zonder dat het historische voorwerp opengebroken hoeft te worden. Het resultaat liet geen twijfel meer over : in ‘een Leeuwenhoek’ zit niet een geblazen maar een geslepen lens. „Blijkbaar was Van Leeuwenhoek simpelweg bijzonder bedreven in het slijpen van zijn minuscule lenzen”, aldus mede-onderzoeker Tiemen Cocquyt.