1 Wie echt schoon wil werken, gebruikt een snijplank van glas. Hij is spiegelglad en dus goed schoon te maken. Dat voordeel is tegelijkertijd een nadeel. Glas is harder dan staal, dus messen worden snel bot. Daar komt bij dat het mes op de gladde plank de neiging heeft om te gaan glijden. Dat snijdt niet alleen lastig, maar kan ook zomaar een snijwond tot gevolg hebben.

2 Plastic snijplanken zijn wat zachter en dat werkt fijner. Het gevolg is wel dat het mes sneetjes achterlaat in de snijplank, en dat zijn juist de plaatsen waar bacteriën zich graag schuilhouden. Daarnaast neemt het materiaal makkelijk geur en kleur op. Hout heeft dat nadeel niet, maar ook in dit materiaal dringt het mes door. Die kerven zien er zo mogelijk nog smoezeliger uit dan insneden in plastic. Daarnaast loop je met hout de kans dat het gaat splijten, zeker als een plank per ongeluk weleens in de vaatwasser belandt.

3 Beukenhout is wat dat betreft een uitzondering. Zeker als het geen plank is uit één stuk, maar opgebouwd uit houten blokjes die aan de kopse kant aan elkaar zijn gelijmd, zodat je de jaarringen ziet. In deze harde houtsoort dringt het mes maar minimaal door. Zo’n plank splijt niet en trekt niet krom, maar is wel wat duurder. Met een goede plank ben je er overigens nog niet. Een plank kan nog zo schoon zijn, maar als je rauw en gaar vlees na elkaar verwerkt, loop je alsnog de kans om ziekteverwekkers binnen te krijgen. Dus altijd direct na gebruik in het hete sop, goed afdrogen en aan de lucht laten drogen.