Roukens is sinds 2013 projectleider Nederland bij de Duitse zendingsorganisatie Voice of Hope. Vanaf 2015 heeft ze vijftien keer de bootvluchtelingen in Sicilië bezocht. Zaterdagavond vertelde ze over haar ervaringen, tijdens een bijeenkomst van de Bezinningsavonden regio Zeeland (BaZ). In de aula van het Calvijn College in Goes luisterden zo’n vijftig belangstellenden naar haar verhaal.

De Nederlandse bezocht diverse vluchtelingenkampen in leegstaande kantoren en hotels op het Italiaanse eiland Sicilië. Ze trof er honderden vluchtelingen aan, uit onder andere Nigeria, Congo, Gambia en Eritrea. Stuk voor stuk zijn ze op de vlucht voor oorlogsgeweld, christenvervolging en armoede. „In mijn hart leefde de vraag wat we toch met al die vluchtelingen aan moeten. De uitzichtloosheid van deze mensen trof me. Ze zijn op zoek naar een stukje hoop. Die mogen wij bieden vanuit het Evangelie”, zei ze.

Het zendingswerk van Voice of Hope op Sicilië begint na aankomst van de vluchtelingen. Zij hebben vaak een tocht door de Sahara gemaakt, waar velen zijn omgekomen. Daarna maken de overlevenden met hulp van mensensmokkelaars in vaak gammele bootjes de oversteek van Afrika naar Sicilië. Op zee zijn in 2017 meer dan 30.000 vluchtelingen omgekomen.

Opgevangen

Degenen die Sicilië weten te bereiken worden door de Italiaanse overheid geregistreerd en in vluchtelingenkampen opgevangen. Daar duurt het drie tot vier jaar voordat ze óf een verblijfsvergunning krijgen óf teruggestuurd worden naar het land van herkomst. „In de tijd dat ze in een vluchtelingenkamp verblijven of de Italiaanse burgerstatus krijgen, brengen wij hun het Evangelie.”

Roukens vertelde hoe de kustwacht de Afrikaanse Roberto uit een gammel bootje had gered. „Voor hem kwam zijn redding als voor Mozes, die uit het water van de Nijl was gehaald. Vanaf dat moment wilde Roberto Mozes heten.”

Een ander verhaal dat Roukens deelde met de aanwezigen was dat van Daniël Lusenie. Hij was kindsoldaat in Sierra Leone. Als 13-jarige moest hij zijn eigen oma vermoorden, om daarmee te tonen dat hij een echte soldaat was. Daniël vluchtte naar Gambia. Daar kwam hij in aanraking met het Evangelie. Via Libië maakte hij de oversteek naar Sicilië, waar hij met Voice of Hope in aanraking kwam. Inmiddels is heeft hij de Italiaanse nationaliteit en werkt hij als zendeling onder vluchtelingen. Roukens bezoekt met hem vluchtelingenkampen, waar zowel christenen en moslims als atheïsten verblijven. „Bij sommige moslims is de haat tegen christenen in hun ogen te lezen. Anderen zijn teleurgesteld in hun godsdienst. Bij die laatsten geeft dat de mogelijkheid daarop in te gaan en hun het Evangelie te brengen.”

Lusenie leidt op verschillende locaties Bijbelstudies. In Palermo heeft hij zijn eigen Bijbelschool. In de buitenlucht wordt iedere week voor de vluchtelingen anderhalf uur catechisatie gegeven. De medewerkers van Voice of Hope gebruiken daarvoor het boek ”Fundamentals of the Faith” van de Amerikaanse predikant John MacArthur, waarin de beginselen van het christelijk geloof worden uitgelegd.

Roukens merkt dat velen uitzien naar een Bijbel. In de loop der jaren konden er al meer dan 60.000 Bijbels in verschillende talen uitgereikt worden. „Als ze kleding of schoenen mogen uitzoeken, kunnen ze daarnaast een cadeautje uitkiezen. Vaak willen ze eerst een Bijbel hebben, dan een cadeautje. Hieruit blijkt hun honger naar het Woord.”

Zie ook:

Bijbels uitdelen aan vluchtelingen op Sicilië (RD.nl, 15 juni 2015)