Niemand is onvervangbaar, ook niet in de politiek. Toch wordt het voor Rutte nog een puzzel om na het vertrek van zijn vriend Zijlstra de juiste man of vrouw op de juiste plek te krijgen.

Een partijgenoot die hij vast graag op Buitenlandse Zaken zou positioneren, is het Kamerlid Hennis (44), tot oktober vorig jaar minister van Defensie. Dat zij af moest treden vanwege een dodelijk mortierongeluk in Mali betekent nog niet dat zij niet opnieuw bewindsvrouw kan worden. Ook iemand als de CDA’er Donner werd vijf maanden nadat hij als minister van Justitie het veld moest ruimen, in februari 2007 alweer minister van Sociale Zaken. Maar een bezwaar tegen Hennis blijft dat haar aftreden bij velen nog vers in het geheugen ligt. Het verwijt van Den Haag als baantjescarrousel ligt, weet Rutte, altijd op de loer.

Zeker in aanmerking komt Hennis’ fractiegenoot Ten Broeke (48). Deze bekwame woordvoerder buitenlandse zaken is al elf jaar lid van de Tweede Kamer en zonder twijfel gekwalificeerd voor deze ministerspost. Merkwaardig is dat ex-VVD-Kamerlid Berckmoes-Duindam in haar vorig jaar verschenen boek suggereert dat Ten Broeke tot nu toe nooit gevraagd is voor een kabinetspost „omdat er een kwestie speelt.” Op vragen van de pers hierover heeft Ten Broeke altijd geantwoord geen idee te hebben „wat dat zou moeten zijn.” Misschien eenzelfde soort bananenschil als waarover Zijlstra deze week is gestruikeld?

En zo zijn er meer namen die aan het Binnenhof rondzingen. Zou Europarlementariër Van Balen (57), een man met een lange staat van dienst binnen de VVD, geen geschikte kandidaat zijn? Of zou Rutte proberen zijn vroegere maatje en vertrouwelinge Schippers (53) terug te halen naar de Haagse biotoop? Als hij er veel belang aan hecht een echte liberale steunpilaar binnen het kabinet te hebben, zou dat zomaar kunnen.

Anderen noemen juist zeer onbekende kandidaten, zoals de ambassadeur in Moskou, Jones-Bos (65), een VVD’er die als secretaris-generaal samenwerkte met de ministers Timmermans en Koenders.

Hoe dan ook, het zal voorlopig gissen blijven, want de minister-president gaf gisteren aan voor de opvolging van Zijlstra „een paar weken” de tijd te nemen. Tot die tijd blijft het dus speculeren.