Het land Macedonië had al veel verder op de internationale ladder gestegen kunnen zijn, als het wat soepeler was geweest rond zijn naam. En misschien is het niet eens Macedonië dat moeilijk doet, maar buurland Griekenland. Dat blokkeert de toetreding van de buren tot de NAVO en nu ook tot de Europese Unie.

Probleem is dat Griekenland in het noorden een provincie heeft met de naam Macedonië. En die heette al zo toen de Joegoslavische republiek in 1992 zelfstandig werd. Omdat de hele Balkan zo op drift was, vreesde Griekenland dat het nieuwe buurland Macedonië weleens aanspraak zou kunnen maken op de Griekse provincie Macedonië. Je hoeft geen diep inzicht in de geschiedenis van die regio te hebben om de Griekse aarzeling te begrijpen.

Maar het probleem is dat het bij de Grieken niet bij een aarzeling bleef. Vanaf begin jaren negentig heeft Athene zich altijd en overal verzet tegen het gebruik van de naam Macedonië. Het enige wat Griekeland accepteert is de Engelse afkorting FYROM (Former Yugoslav Republic of Macedonia). Onder die naam is het land in 1993 erkend door de Verenigde Naties. Alleen de Macedoniërs noemen zichzelf nog geen ”Fyrommers”. Eerlijk gezegd begrijp ik dat ook weer.

Alle begrip dus voor beide partijen. En als je even ruikt aan het historische debat dat hierachter zit, wil je direct toegeven dat je hierover het laatste woord niet kunt spreken. De Grieken zeggen dat de bevolking van FYROM helemaal niet de historische opvolgers van de oude Macedoniërs zijn, die onder Alexander de Grote een wereldrijk vestigden. De ”Fyrommers” zijn namelijk een Slavisch volk (verwant aan de Serviërs en de Russen), en geen Hellenistisch volk.

Daar zit wat in, zeg je dan. Maar andersom wordt gezegd dat het oude Griekenland juist door de Macedonische barbaren werd veroverd. Een echte Griek kan dus niet automatisch zeggen ook Macedonisch te zijn.

De kwestie speelt al vanaf 1992. Met vlagen komt er af en toe iets over in de krant. Het archief bevat veel artikelen uit 2008. Toen kreeg Macedonië op de NAVO-top in Boekarest de boodschap als lid te mogen toetreden tot het bondgenootschap zodra het met de buren een akkoord over de naam had gesloten. Ik was zelf op die top en herinner me dat de Nederlandse minister Verhagen (Buitenlandse Zaken) zei dat dit een kwestie van uren was. Maar inmiddels is het dus tien jaar.

De Europese Commissie presenteerde deze week een lijstje van nieuwe lidstaten en daar staat ook Macedonië op. Maar met hetzelfde voorbehoud.

Ik moet bescheiden zijn om te denken dat ik kan helpen een conflict van 26 jaar op te lossen. Maar de Grieken en Macedoniërs zouden eens een overleg kunnen organiseren op de grens van België en Luxemburg. In België is namelijk een provincie Luxemburg, en die grenst aan het (soevereine) groothertogdom Luxemburg.

Al wandelend door het heerlijk rustige gebied passeren de delegaties nietsvermoedend een betonnen paal, met het jaartal 1845. Welnu, als de grens tussen Luxemburg en Luxemburg zo vredig is, waarom zou die tussen Macedonië en Macedonië dat dan niet zijn?