Michelle Martin, Dutroux’ ex–vrouw, kreeg te horen: „indien u een onderdanige vrouw bent, zult u erop toezien in de toekomst alleen maar met mensen van goede invloed in contact te komen". Medeveroordeelde Michel Nihoul kreeg kort te horen: „uw gezondheidstoestand heeft u wijzer gemaakt en dat was tijd".

Dutroux’ handlanger Michel Lelièvre kreeg van Goux het advies „van de drugs af te blijven". Hij zou dan na zijn vrijlating „nog een normaal leven kunnen leiden". Deze uitspraak leidde tot lichte verbittering bij de moeder van Dutroux–slachtoffer An Marchal. „Ik gun hem geen normaal leven", aldus de moeder. Vader Marchal had in de rechtszaal vaak oogcontact met Lelièvre. Volgens vader Marchal zat de handlanger van Dutroux hem echter „altijd uit te dagen".

Goux bedankte verder alle advocaten voor „het serene debat dat we hier hebben gevoerd". Hij had daarbij extra waardering voor de zes Nederlandstalige raadslieden die het hele proces een vaak moeilijk juridisch Frans moesten spreken. Ook bedankte Goux uitvoerig de twaalf juryleden en reserve–juryleden voor hun „grote mate van professionaliteit".