Column (Jan van Klinken): Schaamtevol
Meer dan honderd jaar prijkte de naam van Jan Pieterszoon Coen op de gevel van een Amsterdamse basisschool. Sinds kort heet de school anders. Coen, nee, dat kon niet meer. Die had het te bont gemaakt. Maar de keurmeesters zijn nog niet klaar. Nu ligt ook de Coentunnel zwaar onder vuur. Die moet snel van naam veranderen.
Van de weeromstuit zou ik het bijna voor Jan Pieterszoon opnemen. Die neiging weet ik echter tijdig te bedwingen. Wie weleens kennis heeft genomen van wat die man heeft uitgespookt, zal niet zo licht voor hem in de bres springen. Hij was bijvoorbeeld verantwoordelijk voor de volkerenmoord op bijna 15.000 inwoners van de Banda-eilanden in Indië. Volgens hem ging er weinig aan de bevolking verloren. Misschien is er niet eens zo heel veel op die acties tegen Coen af te dingen. Hij was een wrede man die ook in zijn tijd al omstreden was.
Wat echter zo irritant is aan de zuiveringsijver van links is dat er slechts één kant wordt opgekeken. Een voorbeeld. Amsterdam kent niet alleen een straat die is genoemd naar Henk Sneevliet maar zelfs een metrostation.
Wie was in vredesnaam Henk Sneevliet, vraagt u zich af. Om te beginnen was hij (begin twintigste eeuw) vertegenwoordigd in het Komintern. Dat was een wereldwijd pact van communistische landen dat zwaar door Rusland werd gedomineerd. Het was opgericht door Lenin, en dat zegt al genoeg.
Sneevliet werd vanuit het Komintern naar China gestuurd om te helpen bij de oprichting van de Communistische Partij van China in 1921. En wie schoof hij naar voren? Mao Zedong, de man die zo veel bloed aan zijn handen heeft dat de Jangtsekiang van de kleur blauw in rood zou veranderen. Het aantal doden dat Mao op zijn naam heeft staan, bedraagt volgens de voorzichtigste schatting 40 miljoen. Daar verbleken die 15.000 van Pieterszoon bij. Maar heeft u al iemand over Sneevliet gehoord? Ik niet. Of wacht, de rechtse onderzoeker en publicist Peter Siebelt. Die is er jaren geleden al over begonnen. Het was roepen tegen de maan.
In plaats dat we de hele tijd naar het verleden staren, kunnen we ons volgens mij beter afvragen hoe de geschiedenis over ons zal oordelen. Mogelijk vindt het nageslacht het onbegrijpelijk dat de gemiddelde bankier in onze tijd meer dan 1 miljoen euro verdiende en mensen die zich hele dagen krom moesten werken met een karig loontje naar huis werden gestuurd. En wat zullen onze verre nazaten vinden van de barbaarse abortuspraktijk? Als we ons dan toch moeten schamen, laten we het dan daarover doen.
