„Kijk eens hoe gelukkig ze samen waren.” In een woning in Sliedrecht laat de Australische Wilma van Duyn op haar telefoon een foto zien van haar zus Yvonne Ryder (53) met haar man Arjen (54). Die twee kwamen om bij de MH17-ramp op 17 juli 2014.

Op de foto loopt het stel gearmd over een boslaan. Het plaatje dateert van de weken voorafgaand aan de vliegramp. Het Australische echtpaar was toen anderhalve maand op rondreis in Frankrijk en Nederland.

Haring

Wilma van Duyn veegt met haar vinger over het schermpje van haar telefoon en toont meer foto’s. Een plaatje van de Eiffeltoren, van een monument van een vissersvrouw in Urk en van haar zwager Arjen die een haring verorbert. „In de weken dat Yvonne en Arjen door Frankrijk en Nederland toerden, was ik met een vriendin op vakantie in Amerika en Canada. Ik keerde wél terug in Australië, mijn zus en haar man kwamen níet terug. Dat vind ik moeilijk.”

Een maatje, een hartsvriendin tegen wie je alles kon zeggen. Zo typeert Wilma van Duyn haar bij de MH17-ramp omgekomen zus. Wilma woont in de Australische stad Perth, Yvonne woonde in Albany, 400 kilometer verderop. De zussen belden elkaar geregeld. „Ik was in shock toen ik hoorde dat zij en haar man waren omgekomen bij een vliegramp. Ik kon het nauwelijks geloven. Ik mis haar. We deelden dezelfde interesses, lazen dezelfde boeken. Ze was als christen zonder meer een rolmodel. Ze hield van iedereen. Yvonne werkte op de christelijke Johannes Calvijnschool in Albany, waar ze de zorg had voor kinderen met een beperking.”

Gedenkplek

De begrafenis van het omgekomen Australische echtpaar, dat drie kinderen had, was indrukwekkend, blikt Wilma van Duyn terug. „Er kwamen 800 mensen naar de kerk, onder wie veel boeren. Arjen, die diaken was, was als ambtenaar betrokken bij agrarische zaken.”

Wilma van Duyn, moeder van vier kinderen, heeft Nederlandse roots. Haar vader groeide op in Sliedrecht, haar moeder in Groningen. Moeder emigreerde in 1951 naar Australië. Zij ontmoette daar haar latere man, toen werkzaam bij de marine. Afgelopen week waren Wilma van Duyn en een andere zus, Anna Marie (55), in Nederland. Ze bezochten de begrafenis van een vrijgezelle oom uit Sliedrecht.

Ook vorig jaar zomer kwam Wilma van Duyn naar ons land. Dat was toen in verband met de nationale herdenking, drie jaar na de vliegramp. Ze woonde in Vijfhuizen (nabij Schiphol) de opening bij van het Nationaal Monument MH17. Dat bestaat uit een gedenkteken en 298 bomen. Iedere boom symboliseert daarbij een slachtoffer. „Een mooie gedenkplek”, zegt de Australische vrouw. „Het was goed om daar te zijn.”

Geen pijn

De MH17-ramp trof niet alleen Nederland, maar ook Australië hard. Van de 298 inzittenden kwamen er 38 uit dat land.

Meest opvallend tijdens het gesprek van een uur met Wilma van Duyn is misschien wel dat ze geen spoortje van wrok toont. Hoe kan dat? Het is toch nogal wat dat een vliegtuig met daarin je geliefden met een Buk-raket naar beneden wordt geschoten?

„Yvonne en Arjen hebben geen pijn meer. Het was hun tijd. Ze zijn in de hemel. Dat geeft ons veel troost. Een betere plek is er toch niet?”

Nee, benadrukt Wilma van Duyn, ze is nauwelijks bezig met de vraag wie nou precies verantwoordelijk is voor het drama boven Oost-Oekraïne. „Ik geloof niet dat ooit duidelijk zal worden wie de daders zijn. Oekraïne wijst naar Rusland. Rusland wijst naar Oekraïne. Ik ben er niet op uit om mijn recht te halen.”

Rust

„God Zelf zal voor gerechtigheid zorgen. Zo ervaren mijn andere familieleden dat ook. Dat geeft ons rust en bewaart ons voor gevoelens van wrok.”

Als ze al met beschuldigende vinger wijst, is dat naar luchtvaartmaatschappij Malaysia Airlines, die toen verantwoordelijk was voor de bewuste vlucht.

„Die luchtvaartmaatschappij had niet boven het oosten van Oekraïne moeten vliegen. Het was daar immers oorlog.

Maar Malaysia Airlines wilde de kortste route vliegen, om zo geld te besparen.”

Lees ook

MH17-nabestaande: Bekijken van laatste camerabeelden familieleden is zalf voor de ziel

Lees ook

„Rusland zal daders MH17 verbergen of elimineren”