Het woonwagenkamp Vinkenslag in Maastricht moet het weer eens ontgelden. De politie en medewerkers van de Belastingsdienst deden vanochtend een inval. Dat zal wel te maken hebben met belastingontduiking en het niet betalen van de fiscale schuld. De bewoners van de nederzetting hebben in dat opzicht geen beste naam. Ze lijken hun eigen koninkrijkje te creëren binnen de Nederlandse staat. Waarbij ze zichzelf de wet stellen en zich weinig storen aan anderen.Zulk gedrag is niet uitzonderlijk. Het is een subcultuur eigen. Naast woonwagenbewoners trekken soms ook groepen motorrijders zich van niets of niemand iets aan. Een bepaald soort artiesten houdt er soms andere leefregels op na dan de rest van de samenleving. Jongeren ontlenen hun identiteit aan hun gemeenschappelijke voorkeur voor een bepaalde muziekstijl. Dat brengt hen ook tot het stellen van eigen gedragscodes. En het negeren van de levensstijl van de samenleving.

Heel gemakkelijk ontstaan er spanningen tussen de leefregels van zo’n eigen ’wereld’ en de samenleving waarvan zo’n subcultuur deel uitmaakt. Dan kunnen er dingen verkeerd lopen. Dat wettigt overheidsingrijpen. Mensen van Vinkenslag gaan duidelijk over de schreef. In mei deed de politie een grote inval in het kamp. Die actie moest een eind maken aan de productie van wiet. Het produceren van drugs ligt in Nederland aan banden. In 1985 stelde de overheid voorbereidingshandelingen voor de productie, import en export van drugs strafbaar. Daar hebben ook woonwagenbewoners zich aan te houden.

In oktober bezetten mensen uit Vinkenslag en een paar andere, kleinere kampen uit Maastricht een drukke autoweg. Ze deden dat in de ochtend. Dan is het doorgaans druk. De blokkade zorgde voor kilometerslange files in de ochtendspits. Op die manier protesteerden de kampbewoners tegen het beleid van de gemeente. Zoiets leidt tot ergernis en schade. Zulke bezetters maken automobilisten die er niets mee te maken hebben tot slachtoffers van hun ontevredenheid.

Om niet meer te noemen: Twee maanden geleden onderschepte een postsorteercentrum een kogelbrief met als adres de burgemeester van Maastricht. Het was niet duidelijk of dat ding te maken had met de problemen van Vinkenslag. Maar de bewoners daarvan hebben zichzelf zo gebrandmerkt dat de verdenking zich bij zo’n bedreigend signaal direct op het woonwagenkamp richt.

De Tweede Kamer debatteerde gisteren over de illegalenproblematiek. Een meerderheid vond dat de maatregelen van minister Verdonk lang niet voldoende zijn. Nu is het gemakkelijk om alle mensen die zich minder goed gedragen op één hoop te vegen. Maar de woonwagenbewoners uit Maastricht zijn geen illegalen. Ze zullen ook geen aanspraak willen maken op dat etiket. Dat schept verplichtingen.

De mensen uit Vinkenslag mogen -althans in het democratisch bestel dat ons land eigen is- hun eigen gemeenschap vormen. Maar zodra hun ideeën en leefregels niet meer sporen met de geldende wetgeving, hebben ze te rekenen op ingrijpen. Ook de bewoners van Vinkenslag moeten zich gedragen als normale Nederlandse burgers. Zelfs als hun ontevredenheid met het beleid van de gemeente Maastricht terecht zou zijn, moeten ze gewoon belasting betalen. Net als iedereen.

Dat mensen zich alleen nog maar storen aan de eigen, individuele ideeën neemt overigens toe in West-Europa. Het zijn niet alleen mensen uit zo’n kamp die zich misdragen. En het gaat ook niet uitsluitend over heidenen. Ook christenen gaan zich niet zelden te buiten aan ergerlijke overtreden. Het is de mens sedert zijn verdrijving uit het paradijs nu eenmaal eigen om zich aan geen gezag te storen. Voor allen geldt dat ze zich aan de regels van de gevestigde orde moeten houden.