Jongerenbegeleider Sjaak Slagman uit Apeldoorn denkt dat de structuur op een schip ontspoorde jongeren stimuleert om hun leven weer op koers te brengen. Woensdag liet hij door het binnenvaartpastoraat van de Protestantse Kerk een oproep verspreiden. Schippers die „oog hebben voor een medemens” en een jongere die in de thuissituatie of op school is vastgelopen een kans willen geven, kunnen zich bij hem melden.

Ooit deed de familie Romijn mee aan een project van de stichting Escape uit Rijssen. Anderhalf jaar lang hadden ze een jongvolwassen man aan boord die verslaafd was aan alcohol. Een heftige periode, herinnert Warnard (52) zich. „Aan boord ging het goed, maar als hij aan wal kwam, viel hij weer terug. Dat gaf soms spanningen, ook omdat we onze drie jonge kinderen aan boord hadden. We woonden continu op het schip en zaten steeds op elkaars lip. Desondanks hebben we ook veel mooie dingen met elkaar meegemaakt.”

Begeleiding

Probleem was destijds de gebrekkige begeleiding. „We werden min of meer in het diepe gegooid”, herinnert Romijn zich. Totdat Slagman een kijkje kwam nemen. „Die had meteen door dat het zo niet langer ging. Hij pakte het professioneel op. Dat vertrouwen heb we nu ook.”

De familie Romijn is eigenaar van de Esperance, een 67 meter lang binnenvaartschip waarmee ze droge lading vervoeren over de Europese rivieren en kanalen. Momenteel zijn ze onderweg naar Duisburg. Het werk aan boord doen man en vrouw samen.

Toen Slagman enkele maanden geleden contact met hen zocht, hebben ze zijn idee helpen uitwerken. Bovendien hebben ze zichzelf als eerste aangemeld, ondanks de wisselende ervaringen van vroeger. Romijn: „Corien zegt altijd: Als we zelf een kind met zo’n probleem zouden hebben, zouden we ook blij zijn als er mensen waren die naar hem wilden omzien. Daar komt bij dat we nu wat ouder zijn. De kinderen zijn van boord en wij hebben een huis in Krimpen gekocht, waar we in het weekeinde naartoe gaan. Dan kan zo’n jongere ook weer even terug naar huis.”

De jongens en meiden waar Slagmans project op is gericht, zijn in de middelbareschoolleeftijd. Romijn verwacht dat die nog wat gemakkelijker bij te sturen zijn dan de jongeman van vroeger. „Omdat ze nog leerplichtig zijn komen ze voor een kortere periode dan destijds, hoogstens enkele maanden. En we hebben duidelijke afspraken gemaakt met Slagman. Als het met een jongere niet blijkt te gaan, wordt die van boord gehaald.”

Op tijd naar bed

De jongeren komen vooral aan boord om rust en structuur te ervaren. „Op tijd naar bed, meehelpen bij het openen en sluiten van de luiken, schoonmaken als het schip leeg is. Aan boord is altijd wat te doen. Het hoeft niet snel en het hoeft niet meteen goed te zijn, maar het moet wel gebeuren. Dat is belangrijk voor zulke jongeren: als je ergens aan begint, moet je het afmaken. Die verantwoordelijkheid moeten ze leren.”

„Vastgelopen jongere heeft rust nodig”

Initiatiefnemer Sjaak Slagman, tevens docent aan scholengemeenschap RSG N.O.-Veluwe in Epe, levert met zijn bedrijf Nuncaut „maatwerk in jongerenbegeleiding.” Het idee om vastgelopen jongeren een tijdje op een schip te plaatsen, is niet nieuw: in de jaren 90 werkte Slagman als vrijwilliger mee aan een project van de stichting Escape uit Rijssen waarbij hetzelfde werd gedaan met verslaafden.

Het nieuwe project is bedoeld voor jongens en meisjes in de schoolgaande leeftijd. Slagman: „Jongeren die vastgelopen zijn, hebben in eerste instantie een plek nodig waar ze tot rust kunnen komen en over zichzelf nadenken. Een soort leren-levenstage.” Hij heeft het project de afgelopen maanden uitgewerkt in samenwerking met het Centrum Jeugd en Gezin in Epe, dat de jongeren zal screenen. Slagman neemt als zorgaanbieder de begeleiding voor zijn rekening.